22.4.2014 | 21:56
Γύρισε, άσπρος σαν το πανί όπως ήτανε από κρίση πανικού...
...και κοιτάχτηκε στον καθρέπτη. ΦΡΙΚΗΤου την είχαν φέρει. Αγαπημένοι. Αγαπημένη.Εκείνον, μόνο τα συναισθήματα τον νικούσαν, μόνο τα μεγάλα κύματα που δεν ήξερε να πηδάει.Αλήτισσα έγινε αλυσίδα, μαγγιόρα και πλανεύτρα, της νύχτας ψεύτρα η ματιά όλα τα μαρτυράει... και πονάει το κενό έγινε η ζωή βουνό και ΠΡΟΔ(Ω)ΣΙΑπου δεν ζητά εκτέλεσηλίγο κρασί και της συγχώρεσης το δάκρυ το αίμα παγώνειτην ματιά σου σκοτώνεισε κάποιο Θεό προσκυνώ και ζητώ Να αναστηθείς, της ζωής την μαγεία να δεις.Σ' αγγαλιάζει το αίμα μου. -το μόνο που καίει-
