Φιλε μου,παρτο λιγο αλλιως...Αυτοκτονια? Εεε οχι δα! Καταρχας ολα διορθωνονται!Κατα δευτερον εσυ τα καταφερες χανοντας τα περιττα κιλα αρα εχεις αυτοκυριαρχια κ αρα μπορεις να "χτισεις" το σωμα που θες,χωρις να κανεις υπερβολες και με σωστη διατροφη/εκγυμναση.Κατα τριτον οκ το Dna ,ισως να ευθυνεται καπως αλλα το πως βλεπεις τον εαυτο σου ειναι θεμα αυτοπεποιθεσης κ αν με ρωτας αυτην θα πρεπει να "χτισεις"Εισαι νεοτατος και εχεις ολη τη ζωη μπροστα σου για να κανεις τις αλλαγες που επιθυμεις. Ελπιζω η φιλη σου να σε στηριζει,ωστοσο θα σου ελεγα να απευθυνθεις κ σε καποιον ψυχολογο.Να σε αγαπας! ;-) ;-) ;-)
14.5.2018 | 17:16
χαλαρο δερμα
Παντα ειχα παραπανισια κιλα. Ειδικα για 2-3 χρονια υπηρξα πανχοντρος στα 14-17. Σταδιακα εχανα κιλα μεχρι που στα 24 μου εφτασα να ζυγιζω 70 κιλα με 1.80 υψος. Αυτο συνεβη οταν ηρθα Αθηνα που μου αλλαξε τη διαθεση προς το καλυτερο. Εκανα κακη διατροφη, κακιστη θα ελεγα σε βαθμο αφαγιας και πολυ-πολυ περπατημα. Ημουν αδυνατος αλλα δεν ειχα σφριγηλο σωμα. Εχω και μια σχετικα μικρη γυναικομαστια. Χαλαρωση οχι τραγικη θα ελεγα και ραγαδες. Αυτες οι ατιμες ραγαδες. Οταν στεκομουν ορθιος δεν εβλεπα ενα κρεμασμενο σωμα αλλα δεν εβλεπα και ενα σφριγηλο σωμα. Μου ειχε γινει και ακομα ειναι εμμονη ιδεα. Πηγα 1 χρονο γυμναστηριο. Εντατικη γυμναστικη. Βοηθησε αρκετα αλλα παλι σφριγηλο σωμα δεν υπηρχε. Οι ραγαδες ραγαδες. Δεν συνεχισα το γυμναστηριο γιατι καπου στα 28 εμφανιστηκε η πρωτη κριση πανικου. Εκει κατεληξα στον ψυχιατρο και αρχισα τα αντικαταθλιπτικα και αγχολυτικα. Γυμναστικη δεν ξανακα. Ως παιδι και εφηβος δουλευα σκληρα στα χωραφια τα καλοκαιρια. Η δουλεια μου δεν ειναι καθιστικη. Εχει αρκετη κινηση. Περπατημα, πολυ περπατημα καθημερινα αλλα διαφορα σημαντικη δεν ειδα. Καταραμενο DNA, απο την πλευρα της μανας μου. Σταδιακα απομονωθηκα απο φιλους και κοινωνικη ζωη. Ολη αυτη η ιστορια με διελυσε. Δεν πηγαινω για μπανιο γιατι ντρεπομαι τρομερα για το σωμα μου. Δεν εκανα ποτε μπανιο στη θαλασσα. Ξαναπηρα κιλα. Καποια στιγμη εφτασα να ζυγιζω περιπου 95 κιλα. Τωρα ειμαι στα 87. Με τα χρονια προστεθηκε και η φυσικη χαλαρωση, ειμαι 41 χρονων πλεον. Ψυχιατρους τους εκοψα γιατι δεν ειπα σε κανεναν τι πραγματικα με απασχολουσε. Τα φαρμακα ομως φαρμακα. Ειμαι ομοφυλλοφιλος. Διαφοροι γκομενοι που ειχα μου ελεγαν οτι ημουν ωραιο παιδι. Οι γκομενοι βεβαια ηταν μεγαλυτερης ηλικιας αλλα αρκετα ωραιοι. Αυτους που πραγματικα γουσταρα δεν καταφερα ποτε να τους ριξω. Ειχα μερικες ακομα ερωτικες περιπετειες αλλα ποτε αυτο που λεμε καρακουκλο. Μεχρι που σταματησα πλεον να κυκλοφορω. Αυτο το ελεγαν και γυναικες, πολλες γυναικες. Σεξ παντα με κλειστο φως. Δουλεια, σπιτι, δουλεια. Παρατημενος εαυτος. Περπατημα, πολυ περπατημα. Γυρναγα και ακομα γυρναω σαν λετσος. Σχετικα φαρδια ρουχα και φορμες. Δευτερη μεγαλη κριση πανικου και σοβαρες σκεψεις για αυτοκτονια. Δεν το εκανα και πλεον επανασυνδεθηκα με μια φιλη που με βοηθαει σημαντικα. Σκεφτομαι να κανω πλαστικες στο σωμα. Οχι για να αρεσω στους αλλους αλλα για να αρεσω σε μενα. Χαμενη ζωη. Μια ζωη κρυμμενος με μικρα διαλειματα. Το παχος σου καταστρεφει τη ζωη. Ακομα και να αδυνατισεις παραμενεις ενας πρωην χοντρος.
1