Δεν είναι αργά ν' αλλάξετε την πορεία σας. Κι άλλωστε, δεν υπάρχουν καθολικά χρονοδιαγράμματα. Άλλοι ξέρουν από τα 10 τους τι θέλουν και βαδίζουν με πείσμα προς τα εκεί και άλλοι ακόμα το ψάχνουν στα 30 τους. Από το να μένετε παγιδευμένη σε σπουδές, οι οποίες έτσι και αλλιώς δεν σας αρέσουν και στις οποίες δεν βλέπετε το νόημα (το γιατί αποφασίσατε να σπουδάσετε στη συγκεκριμένη σχολή είναι άλλο ερώτημα), καλύτερα να αλλάξετε ασχολίες. Δείτε αν μπορείτε απλώς να δουλέψετε κάπου και να βγάζετε χρήματα. Οπουδήποτε υποφερτά για εσάς, μόνο και μόνο για να νιώσετε ότι τουλάχιστον δεν μένετε στάσιμη. Αν έχετε την οικονομική δυνατότητα, ίσως να κάνατε κάποιο ταξίδι μόνη σας για να βρείτε τον εαυτό σας και ν' ανοίξουν οι ορίζοντές σας. Ή δείτε αν καλύτερα ν' αφήσετε τη σχολή σας για κάποιο ΙΕΚ ή επαγγελματική σχολή, της οποίας το αντικείμενο να σας ενδιαφέρει πιο πολύ (κι ενδεχομένως να παρέχει πρακτική άσκηση και επαγγελματική αποκατάσταση). Δώστε στον εαυτό σας χρόνο και μην είστε σκληρή μαζί του συγκρίνοντάς σας με άλλους.
8.10.2019 | 03:14
Χάλια
Είμαι 25 χρόνων. Νιώθω ότι έχω μείνει σε όλα πίσω στη ζωή μου. Θα αναφερθώ στη σχολή μου ( τα υπόλοιπα δε με νοιάζουν τόσο όποτε δεν θα τα αναλύσω ) επειδή λοιπόν δεν μου άρεσε εξ αρχής και δεν πήγαινα στις εξεταστικές έφτασα σε σημείο να χρωστάω πολλά μαθήματα. Τελικά τα κατάφερα καπως και πλέον μου έχουν μείνει 2 μαθήματα. Αλλά και πάλι δεν νιώθω χαρούμενη με αυτό γιατί άλλοι συμφοιτητές μου έχουν τελειώσει κ τ μεταπτυχιακό τους στα 25 τους χρόνια. Επίσης δεν ξέρω με τι θέλω να ασχοληθώ. Όπως έγραψα παραπάνω δεν μου αρέσει αυτό που σπουδάζω. Το κακό δεν είναι αυτό αλλά το ότι δεν ξέρω τι θέλω... άλλοι απ τα 18 τους ξέρουν τι θέλουν να κάνουν και εγώ 25 ετών γαιδαρα και ακόμη δεν ξέρω. Είμαι πολύ απογοητευμένη και θυμωμένη με τον εαυτό μου. Πάντα προσπαθούσα να είμαι η καλύτερη στα μαθήματα και τώρα απλά μια απογοήτευση.
1
