ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι η κοπέλα που έγραψε χθες το βράδυ για το ότι είναι χαμένη, γιατί είναι ερωτευμένη με άλλον. Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις, και οι περισσότεροι είπατε να αφήσω τον φίλο μου και να είμαι με τον άλλον. Πρώτον, όμως, αυτος είναι κοινός μας φίλος και αυτό δυσκολεύει παρά πολύ τα πράγματα και τις ενοχές εκατερωθεν. Σε ποιον να τολμήσουμε να πούμε ότι είμαστε μαζί όταν πραγματικά είμαστε δυο άνθρωποι που είμαι βέβαιη πως κάνεις δεν θα περίμενε απο αυτούς να κάνουν ένα τετοιο λάθος. Εκείνος να μπλέξει με εμένα, την κοπέλα του φίλου του, εγώ να αποτρελαθώ μαζί του. Αλήθεια, είμαι τόσο απόλυτη ως άνθρωπος ή ήμουν έστω, που πάντα πίστευα ότι αυτά είναι ηλιθιότητες και ότι τα κάνουν μόνο ο, τι ναναι άτομα. Τώρα τα λούζομαι και δεν ξέρω τι να κάνω. Έχουμε εναποθέσει όλες τις ελπίδες μας στην απόσταση που μας χωρίζει και ότι θα καταφέρουμε να το ξεπεράσουμε αυτό κάποτε. Έπειτα, παιδιά, πάντα πίστευα ότι σε μια σχέση όταν είσαι χρόνια ίσως να ερωτευτείς κάποιον τρίτον, αλλά αυτό πρέπει να το διαχειριστείς, να το σωπασεις, και να μείνεις με τον άνθρωπο που είσαι.. Αν το σκεφτείτε, αλλιώς είμαστε καταδικασμένοι να γυρνάμε από αγκαλιά σε αγκαλιά. Είχα ερωτευτεί πολύ το αγόρι μου, σκεφτόμασταν να παντρευτούμε, να κάνουμε οικογενεια και νιώθω ότι αν τον αφήσω θα είναι μια μεγάλη προδοσία. Είχαμε κάποια προβλήματα πάντα, αλλά του μίλησα και παλεύει τόσο να διορθώσει το ένα και το άλλο και νιώθω διπλα άσχημα. Δεν τον αντέχω αυτόν τον ρόλο. Με σιχαίνομαι, αλλά το μόνο που θέλω είναι να τρέξω και να δω τον άλλον. Μου λείπει όσο τίποτα άλλο.