ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση όταν θέλω να μιλήσω σε κάποια συνομήλική μου (28). Είμαι άντρας και single και θέλω να γνωρίσω κάποια κοπέλα (όχι απαραίτητα ερωτικά, δεν θα έλεγα όχι και σε μία καλή φιλία επειδή με τις γυναίκες έχω καλύτερη επικοινωνία απ' ότι με τους άντρες) όμως δεν νιώθω ποτέ έτοιμος να πετάξω κάποιο αστείο ή να πω κάτι άκυρο για να υπάρχει αφορμή να αρχίσουμε να μιλάμε. Δουλεύω νύχτα (σε ίντερνετ καφέ) και η βραδινή βάρδια μου έχει προκαλέσει μαύρους κύκλους και λιπαρό δέρμα (ξέρω πως οφείλεται εκεί επειδή έχω πάει και σε δερματολόγο) και μου έκανε αρκετή ζημιά αυτό στην αυτοπεποίθηση επειδή όταν πλησιάζω κάποια σκέφτομαι προκαταβολικά ότι δεν θα της αρέσω και υπεραναλύω σενάρια και πιθανότητες, γενικά αγχώνομαι πολύ. Είναι μία κοπέλα υπάλληλος στο περίπτερο απ' όπου πηγαίνω 2 φορές την εβδομάδα για να πάρω τα τσιγάρα μου και μου χαμογελάει, δεν ξέρω αν ανταποκρίνεται στο δικό μου χαμόγελο επειδή της αρέσω ή αν είναι απλή επαγγελματική ευγένεια, πάντως θα ήθελα να βρω το θάρρος να της πω κάτι παραπάνω, κάτι ώστε την επόμενη φορά να το συνεχίσω και σιγά σιγά να της προτείνω να πάμε για έναν καφέ. Δεν έχω κάποια προσδοκία, καλή θέληση μόνο. Δεν μπορώ να αλλάξω το ωράριο δυστυχώς, το πρωινό και απογευματινό είναι δεσμευμένο από άλλους υπαλλήλους και εδώ που μένω (σε μία κωμόπολη που τους καλοκαιρινούς μήνες γεμίζει από κόσμο και τουρίστες επειδή έχει θάλασσα) δεν έχει πολλές ευκαιρίες για εργασία, οπότε ή θα βάζω make up στο πρόσωπο (αν και θα νιώθω περίεργα με αυτό επειδή δεν είμαι εξοικειωμένος) για να τονώσω κάπως την αυτοπεποίθησή μου ή όπως είμαι κάνω κίνηση. Καμιά συμβουλή; Ευχαριστώ