ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Είναι σαν να στέκομαι ώρα δίπλα σου κι εσύ δεν είδες τις άδειες σελίδες,που μέρα τη μέρα γεμίζω,φέρνω εικόνες στο λόγο μου χτίζω,μένω σ' αυτά που χω πει πιστός και σου θυμίζω,πως από τη φύση του αυτοκαταστροφικός γεννιέται,ζει μα χαλιέται αν έχει τσίπα το κρατά χαμηλά ειδάλλως πουλιέται,στην εποχή που τα πάντα παίρνουν τιμή,συγκατοικοί στην τρέλα αφού το μόνο που υποχώρισε από τότε είναι η ακμή,κι έχουν περάσει τόσοι φίλοι τη γραμμή που μας χωρίζει,μα ακόμα ακούω κάποια φωνή που μέσα στ' αφτιά παράνοιες ψιθυρίζει,σε μια τρύπα πίσω από τη συνείδησή μου , μου 'ναι τόσο δύσκολο να καταλάβω τι μου λέτε,κάποιες φορές μοιάζει χαμένος κόπος το να προσπαθείς να εποκοινωνήσεις με κάποιον που δε μιλιέται,δίνω τον καλύτερο μου εαυτό, μα περ' απ αυτό, ανασαίνω, ζω,μισώ, αγαπώ, σ' 'ενα κόσμο που θα 'λεγα αρκετά πλαστικό,δε προσπαθώ πια τίποτα να βρω, κατάλαβα πώς όλα είναι εδώ και τώρα,λεπτό το λεπτό, ώρα με την ώρα, παίρνω ώθηση βγαίνω με φόρα,γάμα την προώθηση,γράφω όσα ζω, παλέβοντας να ανεβώ μια ανηφόρα,μας φτιάξαν περιβάλλον στήνοντας βιτρίνες κατά μήκος της επέκτασης του εγώ,που όταν δεν έχει ανάγκες τις δημιουργεί.είμαστε λέφτεροι μα και ρίζομένοι στη γη,κι άντε να δούμε που θα μας βγει,πνίγω την οργή φφφφ όταν βρίσκομαι σε νου κατάστολη,κοσμοί ανάποδοι το σήμερα συνέπεια του χτες,αναμνήσεις καλές και κακές,χάρτινα πρόσωπα που συναντάμε στις αστικές φυλακές,κρύβουν την έκφραση, πρόθεση, εγώ κι εσύ, είναι μια άλλη υπόθεση,μα στην πλειοψηφία, οι άνθρωποι έχουν τάση να φοράνε προσωπεία,με σκοπό να κρύψουν τα αληθινά συναισθήματά τους,τα καθημερινά κι άσχημα εγκλήματά τους,τα προβλήματα που τους απάσχολούν,άγνωστοι μεταξύ τους, μα θόρυβο κοινό προκαλούν,καθώς κινούν ανέκφραστα ακανόνιστη η πορεία που ακολουθούν."Δ.Π.Θ. (Δεύτερο Πρόσωπο Θλιμμένο)https://www.youtube.com/watch?v=DgTjb4EBbUw