ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα πήγα στο γιατρό να μου λύσει κάποιες ιατρικές απορίες. Είχαν μαζευτεί πριν από πολλά χρόνια και του τα είπα όλα μαζεμένα. Όχι όλα, ξέχασα να τον ρωτήσω κι άλλα πράγματα (άντε πάλι). Σε κάποια φάση μου είπε να πάρω ένα χαρτάκι και να γράψω τις ερωτήσεις μου αλλά δεν κατάλαβα αν το έλεγε σοβαρά ή με κορόιδευε. Του λέω πολύ καλή ιδέα, αυτό θα κάνω την επόμενη φορά. Πολύ καλός, με κράτησε περίπου για 15 λεπτά. Βγάζω το πορτοφόλι και τον ρωτάω πόσα χρωστάω και μου λέει τίποτα, τον ρωτάω σίγουρα (σκεφτόταν λιγάκι) μου λέει όχι τίποτα. Τον ευχαριστώ πολύ και του δίνω το χέρι. Δεν ξέρω γιατί το έκανα, μάλλον επειδή δεν μου πήρε λεφτά; επειδή με εξυπηρέτησε πολύ καλά; ή μήπως επειδή έχω συνηθίσει από τις πολλές συνεντεύξεις εργασίας που έχω δώσει, να δίνω στο τέλος το χέρι; Ήταν κουλό αυτό που έκανα; Να το επιχειρήσω ξανά ή όχι;