Περίμενέ τον, δε χάνει εκείνος τίποτε εξάλλου... Μα πώς γίνετε να κολλάς με ένα γελοίο υποκείμενο όπως αυτός;
3.8.2016 | 20:26
το χειροτερο ειναι οτι
ενω ηρθε και μου το επαιζε ερωτευμενος Σαιξπηρ και εγω αντιστεκομουν μεσα μου ηθελα να το πιστεψω εγω.μετα μου ειπε οτι αα τελικα ξερεις δε σε θελω και εμεινα να τον κοιταω σα τη χαζη.εγω λοιπον παλι τον σκεφτομαι και τον περιμενω και εκεινον κανει ζωαρα...παλι...μα παλι;;πως την παταω ετσι βρε παιδι μου και μαλιστα απο το ιδιο ατομο;και γιατι καθε φορα περιμενω για το θαυμα ενω ξερω οτι θαυματα δε γινονται;
1
