ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 20 ετών και πλέον κατάλαβα ότι δεν μου αρέσει αυτό που σπουδάζω .οντας καλός μαθητής στο σχολείο πέρασα μέσω των πανελληνίων σε ένα τμήμα οικονομικων.τοτε ήταν κάτι που ήθελα καθώς ο τομέας των οικονομικών νόμιζα ότι μου άρεσε και ήξερα ότι στο εξωτερικό(Αγγλία κλπ) έχει πολύ καλές προοπτικές απασχόλησης ,όποτε έκανα αυτή την επιλογή .πλεον όμως κατάλαβα ότι δεν μου αρέσουν καθόλου οι γενικότητες της οικονομικής επιστήμης και θα ήθελα να ασχοληθώ με κάτι άλλο πιο πρακτικό .συν ότι νομίζω ότι δεν είναι και το ατού μου τα μαθηματικά ,με έχει κάνει να αποστρέφομαι κι άλλο απο τα οικονομικά .απο παλιά μου άρεσε η ιατρική αλλα δεν ειμουν σίγουρος(και όπως μου έλεγαν ιατρός πρέπει να το θες απο 5 χρόνων για να γίνεις),όποτε το αφηςα.Ομως πλέον κατάλαβα ότι μου αρέσουν οι πιο ερευνητικές επιστήμες και θα μου άρεσε παρά πολύ να ασκήσω την ιατρική .(και απο πλευράς ιατρικής πράξης και ερευνητικής ενασχόλησης ,κάθομαι και διαβάζω με τις ώρες ιατρικά άρθρα)το πρόβλημα είναι ότι ενώ οι γονείς μου έχουν την οικονομική δυνατότητα να με στείλουν σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού δεν θέλουν να ακούν καν την ιδέα .μου λένε τι θα χάσεις 3 χρόνια έτσι ;και ότι πλέον άργησα και θα φτάσω 35 και θα είμαι ακόμα ειδικευόμενος και δεν θα εχω αποκαταςταθει οικονομικά .Η αλήθεια είναι ότι έχουν ένα δίκιο ότι χάθηκαν κάποια χρόνια αλλα η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός.νιωθω εγκλωβισμένος στην επιλογή που έκανα στις πανελλήνιες και ότι δεν ακολούθησα αυτό που πραγματικά θέλω να κάνω και θα είμαι πάντα δυστυχισμένος. αλλα δεν μπορώ να κάνω κατι γιατι οι γονείς μου δεν θέλουν να το συζητάνε (το αστείο είναι ότι ο ένας γονιός μου είναι ιατρός και με αποτρέπει )αλλα ποσό πια να τους πιέσω για να κάνω αυτήν την αλλαγή ;