27.8.2012 | 22:47
helpless
Καμιά φορά μας επηρεάζουν ψυχολογικά πράγματα που δεν περίμενες ότι θα σε επηρεάσουν.Σήμερα είναι μια τέτοια μέρα. Το μεσημέρι γύρισε η μητέρα μου έντρομη από τα ψώνια..είχε πάει με το αυτοκίνητο. "Έχει μπει μια γάτα στο αυτοκίνητο" λέει..νιαουρίζει συνέχεια..αλλά δεν την βρίσκω λέει...με τα πολλά, παρκάρει και μου λέει πως ακούει το νιαούρισμα τα τελευταία 2 χιλιόμετρα. Αρχίζω να αδειάζω το πορτμπαγκαζ και να κοιτάω μέσα έξω...δεν άργησα να δω το γατάκι. Επεσε από το φτερό του αυτοκινήτου και μετά έμεινε ακίνητο για πάντα. Στεναχωρήθηκα πολύ..αλλά αυτό δεν ήταν το τέλος.Δυστυχώς..Πάω στο γραφείο με το δικό μου αυτοκίνητο και επιστρέφω γύρω στις 22.00...για να ακούσω το ίδιο νιαούρισμα στο αυτοκίνητο της μαμάς..πήραμε φακούς, ψάξαμε εξωνυχιστικά αλλά τίποτα..το πλασματάκι ακόμα ταλαιπωρείται.Αύριο το πρωί θα πάμε συνεργείο να σηκώσουν το αυτοκίνητο να ψάξουν καλά.Ευχηθείτε μου να ζει!!!σας παρακαλώ...ποτέ δεν ήμουνα ζωόφιλη,ούτε και τα μισούσα τα ζώα..ήμουνα απαθής αλλά τώρα έχω γίνει ένα κουρέλι!