6.3.2013 | 00:30
Το χετε νιωσει?
Να ερωτευεστε την ψυχη του αλλου?κ οταν λεμε ψυχη εννοουμε το πνευμα του,την ανασα του?Ρε παιδια δεν μπορω να το εξηγησω διαφορετικα,απλα αυτον τον ανθρωπο τον νιωθω τοσο πολυ μεσα μου αλλα μου ειναι πολυ αντιπαθητικος σαν χαρακτηρας,επισης ειναι τελειως αντιθετος απ τους δικους μου τροπους κ σκεψεις κ πεποιθησεις.Επισης φαινεται κ ακουγετε πολυ ψυχρος,για μενα.Οταν ομως τον συναντω,οταν του πιανω τα χερια,οταν ξαπλωνω για λιγο πανω του,αγγιζει την ψυχη μου.Δεν μιλαμε κ ολο ειναι μαγικα-ολοκληρωμενα,μιλαμε κ ερχεται η καταστροφη κ ολο αυτο το ψυχοφθoρο mood.Οταν κανουμε ερωτα δεν τα "καταφερνουμε"αλλα παρολα αυτα αισθανομαι τοσο ομορφα.Για ποσο?τι εχω?Μπορει να μου δωσει καποιος μια προσεγμενη εξηγηση/λογο?
