ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.2.2015 | 03:24

Hey teacher...

Ηταν καθηγητης μου στο γυμνασιο..τον θαυμαζα απιστευτα,ηξερε τοσα πραγματα,με γοητευε καθημερινα ακομη κι εκτος μαθηματος..τοτε πιστευα πως ημουν ερωτευμενη μαζι του,τωρα ξερω πως ηταν κατι περαστικο της ηλικιας κι οτι η ελξη που ενιωθα για αυτον δεν ηταν ερωτικη αλλα οφειλονταν στον ενθουσιασμο μου και στο θαυμασμο που ενιωθα για αυτο τον ανθρωπο...Τα χρονια περασαν,στο λυκειο τον εβλεπα σπανια αλλα καθε φορα που τον συναντουσα μου προκαλουσε αυτο το δεος..Μεχρι που τελειωσα και το λυκειο κ περασα στο πανεπιστημιο..Η μονη επαφη που ειχαμε πλεον ηταν μεσω του facebook,στην ουσια καμια απολυτως επαφη καθως δεν ετυχε να υπαρξει η παραμικρη συνομιλια..μεχρι τον προηγουμενο μηνα!Ξεκινησαμε να μιλαμε πριν ενα μηνα περιπου (κατα τη διαρκεια της εξεταστικης μου),κυριως βραδινες ωρες (μετα τις 12) και συζητουσαμε για διαφορα θεματα..(εξεταστικη,μουσικη,χομπυ κτλ)..Στην ουσια αρχισαμε να γνωριζουμε ο ενας τον αλλο καθως η ευκαιρια αυτη δε μας ειχε δοθει νωριτερα..Δεν ενιωσα καμια εκπληξη οταν συνειδητοποιησα οτι ηταν ακριβως οπως τον φανταζομουν:σοβαρος,μετρημενος,πληρως συνειδητοποιημενος,με πολλες γνωσεις σε διαφορους τομεις κτλ)..Να μη τα πολυλογω κανονισαμε για καφε μιας και ξεκινησε αυτη η περιερη γνωριμια και καταληξαμε περιπου εξι ωρες μαζι να συζηταμε και να μαθαινουμε πραγματα ο ενας για τον αλλο..Καθως εγω μπορω να μεινω μονο 3 μερες Θεσσνικη (μετα θα πρεπει να επιστρεψω στην πολη που σπουδαζω),αφηνοντας με στο σπιτι αφησε να εννοειθει οτι θα ξαναβρεθουμε..Και πραγματι σημερα μου εστειλε (στο κινητο πλεον) αν θα ηθελα να παμε καμια βολτα..Δεν ξερω τι με κρατησε και ειπα ψεματα οτι εχω κανονισει..Πραγματικα δεν ξερω το λογο,αφου πλεον ουτε αμηχανη νιωθω απεναντι του,ουτε τον βλεπω διαφορετικα και μου αρεσε τοσο πολυ η παρεα του..Αυτο που με παραξενευει βεβαια ειναι στο αν και που αποσκοπει ολο αυτο..Μου φαινεται αρκετα περιεργο το ολο σκηνικο καθως μετα απο 7 χρονια που ειχαμε να μιλησουμε ξαφνικα "με θυμηθηκε"..Γενικα ειμαι καχυποπτη με τους ανθρωπους αλλα οσα σεναρια προσπαθησα να σκεφτω για να ερμηνευσω τη συγκεκριμενη κατασταση,ναυαγησαν..Το πρωτο σεναριο που αποκλειω ειναι το ερωτικο (οι φιλες μου το υποστηριζουν θερμα-αλλα δεν τον ξερουν οποτε δεν καταλαβαινουν τις αντιδρασεις του)..Το δευτερο ειναι να θελει κατι απο μενα,αλλα τι?και ποσο κακο ειναι αυτο?Και το τριτο ειναι -και πιο ευστοχο- ειναι να προκειται για καθαρα ανθρωπινο ενδιαφερον...Αλλα κι αυτο το ενδιαφερον εχει τα περιεργα σημεια του..(οι ωρες που μιλουσαμε στο facebook -μετα τις 12 εως αργα ενω ειχε πολυ πρωινο ξυπνημα,το γεγονος οτι θυμαται λεπτομερειες απο το γυμνασιο -του τυπου οτι μου αρεσουν πολυ οι σοκολατες,το οτι ενω ακουει ροκ εκτιμα πολυ το Βαρδη -ενω ειμαι απο τις μεγαλυτερες φαν του, κι αλλα πολλα που οσο τα σκεφτομαι κατι δε μου κολλαει..Τες πα δε θελω να το κουραζω αλλο,το αποτελεσμα μεχρι στιγμης ειναι θετικο καθως μιλαμε για εναν αξιολογο ανθρωπο που επιτελους εδωσε νοημα στη διαδικασια που τοσο βαριομουν παντα,να βγω για καφε..Αυτα!
 
 
 
 

ΚΙΝΗΣΗ

Scroll to top icon