15.6.2016 | 19:55
Χωρίς.
Τα χέρια κρέμονται ανίκανα να σ΄ αγκαλιάσουν, Λένε ότι οι ψυχές δεν παλιώνουν μα η δική μου τη νιώθω να μουχλιάζει. Το σώμα μέρα με τη μέρα φθείρεται. Οι γεύσεις στεγνώνουν κι εσύ να λείπεις. Λες και χρειάζεται να είσαι εύγλωττος γι' αυτή την απουσία που στοιχειώνει. Λες και θα σου χαριστεί αν την στολίσεις με περιττές φανφάρες. Λες και θα συγκινήσω. Μετράω τις απουσίες μου. Μου λείπεις, όπως όλα αυτά που γευτήκαμε στον κόσμο των ιδεών. Α.Α.
