ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι απο τις στιγμές που πραγματικά είσαι μόνος και δεν ντρέπεσαι να βγάλεις πράγματα που ακόμα και εσύ ο ίδιος φοβάσαι να αντικρύσεις. Έτσι λοιπόν και εγώ εξομολογούμε μπας και φύγει κανα κιλό βάρους απο μέσα μου γιατί ειναι και καλοκαίρι βρε αδερφέ. Εμένα που με διαβάζετε τώρα φίλες και φίλοι πέρασα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια. Όμορφη οικογένεια, λεφτά -αρκετά λεφτά, διακοπές, ο μπαμπας και η μαμα δίπλα στα παιδιά και όλα καλά. Για την ακρίβεια η παιδική μου ζωή σαν ταινία ένα πράγμα. Εεε... σαν πιτσιρικάς και γω πήγαινα με τον μπαμπά στη δουλειά. Ούτε με είχαν ρωτήσει ούτε με έννοιαζε. Ακόμα και τις καθημερινές μαζί εγώ... Και το χαρτζιλίκι κάτι παραπάνω απο χαρτζιλίκι κανονικός μισθός με τα όλα του. Φτάνω λοιπόν που λέτε 18 και πανελληνιες. Τυγχαίνει και δεν περνάω αυτό που ήθελε ο μπαμπάς και όλο το σόι(αφού όλο το σόι ασχολείται με το συγκεκριμένο αντικείμενο). Οι αιτήσεις για πανεπιστήμια του εξωτερικού γίνονταν,θυμάμαι εκείνη την περίοδο, "μόνες τους". Αλλά εγώ στην απ έξω.Το χαν δέσει κόμπο βλέπετε οτι θα φοιτούσα σε ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού και όλα μέλι γάλα. Παίρνω την απόφαση να πάω να γραφτώ στη σχολή που είχα περάσει. Η ιστορία μου απο εδώ και πέρα θα σας φανεί απο λίγο έως πολύ ρομαντική. Ο μπαμπάς γκρίνιαζε που καθόμουν. Αλλά μιας και είχα χάσει τη χρονιά στο εξωτερικό(στο οποίο παρεπιπτώντος με είχαν κάνει δεκτό) έβρισκα δικαιολογίες και παρέτεινα την παραμονή μου.Απο τη μια στιγμή στην άλλη έγινα το σπασικλάκι. Ναι ναι αυτό που είχατε όλοι και κοροιδεύατε. Ερωτεύτηκα. Τη σχολή. Πάρα πολύ. Ορκίστηκα λοιπόν πως εγώ, αυτό ήθελα να γίνω. Αύτο που κατα τύχη πέρασα. (Σώστα το σκέφτηκες φίλε!) Έγινε της πουτάνας. Κυριολεκτικά. Και κάπου στα τελη του 1ου εξαμήνου η πατρική χρηματοδότηση τελείωσε. Τόσο απλά. 18 χρόνια φίλε, τα είχα όλα. όλα. Δε θέλω όμως να σας ζαλίζω. Τελειώσα τη σχολή σε 4 χρόνια - με πάρα πολύ δουλειά, μα πολύ δουλειά. Και όχι δεν είχα κάνει λάθος. Δεν ήταν μια εφηβική αντίδραση. Αυτό έγινα που σπούδασα. Αλλά ο πατέρας μου εκεί. Αμετανόητος και όλη η οικογένεια μου δηλαδή. Όλοι εναντίον μου γιατί δεν ακολούθησα τον μπαμπά! Μη χέσω! Και να μαι τώρα.... Έτοιμος για το εξωτερικό. Έτοιμος για ένα μεταπτυχιακό, μετά απο μια κάλη πορεία στην ελλάδα στον αντικείμενο μου. Αχ αυτό το μεταπτυχιακό, δεν ξέρω πως θα το πληρώσω. Πραγματικά. Απο την εμπειρία μου έχω μάθει οτι δεν υπάρχει "πανεπιστήμιο" για γονείς. Ο καθένας γίνεται τόσο καλός ή κακός όσο τον έχουν διδάξει.Μόνος μου λοιπόν. Χωρίς γονείς. Και ξέρεις γιατί? γιατί έλλειπαν απο το όνειρο. Αυτό το γαμημένο όνειρο που ιδρωσα. έλλειπαν με κάθε τρόπο και το επιδίωκαν κάθε φορά. Τόσες επιτυχίες ως φοιτητής και παντα μια αρνηση απο το σπίτι. . Αυτή η φράση θα μου μείνει. Μα ρε πατέρα δεν κάνω μαλακίες....Πφφφφ... τόση εξομολόγηση πρώτη φορά. Δεν έκανα τόσα πράγματα όμως για την οικογένεια μου. για μένα τα έκανα. Και αφου ολοκληρωθώ θα τα γευτώ με τους φίλους μου και την κοπέλα μου. Και για να σου δώσω να καταλάβεις... Ακόμα και τώρα που είμαι τόσα χρόνιασ το χόρο και πάω στο εξωτερικό να συνεχίσω, όλοι τους εναντίον μου. Γιατί? αυτό το γιατί με τρώει. Ξέρεις πόσες φορές είπα απο μέσα μου να παν να γαμηθούν... Πόσες φορές. Η οικογένεια είναι ιερό πράγμα, ακόμα και γω το ξέρω. απλά γιατί μου το κάνουν όλο αυτό. Δεν τους επιβαρυνω οικονομικά. Απο το 1ο έτος. Τι θέλουν απο μένα? τι?Γιατί δεν με παρατάνε στην ησυχία μου?Χωρίς familia φίλο, προσπαθώ που λες να συνεχίσω. δύσκολο. Εύχομαι καλό βράδυ και καλές διακοπές σε όσους πάνε.