ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φίλους της γειτονιάς, θυμάμαι σαν χθες που παίζαμε κρυφτό , μπάλα στις αλάνες.Το τελευταία πάρτι που έκανα θυμάμαι ήταν στα 13 μου . Πέρασα αυτό που λένε χρυσά παιδικά χρόνια .Όμως γύρω στα 3/4 της μέχρι τώρα ζωής (ειμαι 37 τώρα ) μιλάμε γύρω στα 25 χρόνια την έχω περάσει χωρίς φίλους. Όταν εννοώ φίλους δεν εννοώ π.χ.βρεθήκαμε στο ΙΕΚ που πήγαινα , τα λεγαμε στα διαλείμματα και μόλις τελείωσε το ΙΕΚ ούτε σε ξέρω ούτε σε είδα. Μιλάμε να κρατήσει κάτι διαχρονικά. Τίποτα !Έχω να βγω για καφέ πριν κάνα 8 μηνο και αυτό με συνάδερφο από την δουλειά που δεν ήταν φίλος απλά γνωστός .Πριν από αυτό παίζει να έχει καμία 5 ετία που έχω να βγω για καφέ και αυτό όχι με φίλο αλλά με γνωστό.Σε κάποιους θα φαντάζουν απίστευτα τα παραπάνω είναι όμως αληθινάΤο πιο παράξενο είναι πλέον ότι δεν με πειράζει που δεν έχω φίλους, έχω μάθει να ζω έτσι !!!! Μήπως χρειάζομαι ψυχίατρο και δεν το έχω πάρει χαμπάρι ;;;