ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να χωρισω το αγορι μου και δεν μπορω, κατι με κραταει. Οι λογοι ειναι πολλοι. Πρωτα απ'όλα στο παρελθον με πληγωσαν καποιες συμπεριφορες του..Παντα ειμασταν καποιους μηνες καλα και μετα απομακρυνοταν η εκανε κατι που με στεναχωρουσε και ετσι εγω κλειστηκα απεναντι του. Προτιμουσε τους φιλους του και γενικα δεν βαζει τις σχεσεις τοσο ψηλα οσο εγω. Επειτα εχουμε εντελως διαφορετικους στοχους και μενουμε σε αποσταση η οποια δεν ξερω αν και ποτε θα κλεισει. Εχει καποιες ιδεες για σοβαρα θεματα που με βρισκουν εντελως αντιθετη και αν μεναμε μαζι για πολυ ακομα θα υπηρχε σοβαρο προβλημα . Εν συνεχεια καποτε τα ειχε τσουγκρισει με τον μπαμπα μου και εκ τοτε προσβαλλει την οικογενεια μου ,ως "λιγοτερο επιτυχημενη" απο την δικη τους και αλλα τέτοια. Τέλος εχουμε διαφορετικο τροπο διασκεδασης και εχω δει μικρα καθημερινα πραγματα , για τα οποια δεν χωριζεις αλλα σου χαλανε την εικονα για τον αλλον. Θα πω ενα παραδειγμα, ειχαμε παει σουπερμακετ να παρουμε κοτοπουλο για να το μαγειρεψω εγω και ηθελε αντι να το παρουμε σε κομματια να παρουμε το ολοκληρο που ηταν δυο ευρω φθηνοτερο, του εξηγουσα οτι δεν μπορω να το τεμαχισω, οτι ειναι δυσκολο , οτι δεν μου εχει δειξει ποτε κανεις οτι θα κοψω τα χερια μου τον χαβα του αυτος (του ειπα παρ΄το και καν΄το εσυ αν θες και υποχωρησε) .Προσπαθησα τοσο πολυ να το παλεψουμε και αυτος και να συμβιβαστουμε, εκανα τεραστια προσπαθεια αλλα μου τελειωσε και ομολογω οτι το μυαλο μου εχει αρχισει να κανει παιχνιδια και να σκεφτεται αλλους. Ειναι τελειωμενο απο καθε αποψη... Αυτος τωρα ειναι μες την καλη χαρα αφου γυρισε απο διακοπες και θελει να βρεθουμε και να κανουμε γλυκες. Πως το ξεφουρνιζεις λοιπον αυτο τωρα; Ρε παιδια ειναι ο πρωτος μου χωρισμος και νιωθω ενα απιστευτο βαρος. Φοβαμαι μην λυγισω και μεινω κι αλλο χωρις να θελω. Ολα αυτα που εγραψα τα σκεφτομαι και ειμαι σιγουρη για την επιλογη μου, αλλα φοβαμαι μηπως το μετανιωσω, μηπως κανω λαθος, μηπως υπερβαλλω και αμφισβητω πολυ τον εαυτό μου. Αηδια ειμαι :(