ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον τελευταίο καιρό είχε χαθεί αυτο το κατι παραπάνω με το αγόρι μου , δεν λέω οτι πέρναγα άσχημα , απλά ωραία , αυτο το τέλειο συναίσθημα είχε γινει κοινό . Μέτα απο πολυ σκέψη αποφάσισα να του μιλήσω με αποτέλεσμα τις τελευταίες τρεις μερες να κλαίμε συνεχώς προσπαθώντας να αλληλοπιστουμε οτι "πρέπει " να χωρίσουμε γιατί ειμαστε νέοι ακομα και δεν "πρέπει " να κυνηγάμε κατι που λογικά δεν εχει να δώσει κατι παραπάνω . Όμως σημερα το πρέπει υποχωρησε και το θέλω βγήκε στην επιφάνεια, ετσι και συμφωνήσαμε να ειμαστε μαζι όμως την επόμενη φορα που θα παρατηρήσει κατι κάποιος που θυμίζει τα παλιά τα δικά μου να το παραδεχτούμε κατευθείαν ετσι ώστε να μην ρισκάρουμε την σχέση μας ( ως άνθρωποι όταν χωρίσουμε ) και δεν εννοώ προφανώς να γίνουμε φίλοι εννοώ να μην καταλήξουμε σαν την πλειοψηφία των ζευγαριών που βρίζονται , τσακώνονται κλπ κλπ Και γω σκέφτομαι τώρα ναι αυτο το φίλι αυτη η αγκαλιά ήταν υπεροχα σημερα , όμως μήπως όντως κυνηγάμε κατι που εχει τελειώσει και μετα γίνουν χειρότερα τα πράγματα ;