ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πριν μέρες στην ομόνοια. 12 παρά το βράδυ περιμένω το τελευταίο λεωφορείο. κι άλλος λιγοστός κόσμος τριγύρω, πιο πέρα προς την πλατεία κάτι σαν συμπλοκή με αστυνομικούς κ πλανόδιους κ ένα σούσουρο κ άλλοι αστυνομικοί με τις μηχανές εμφανίζονται απτό πουθενά κ όλοι χαζεύουμε προς τα κει να δούμε τι γίνεται κ μόνο ένα από τα τόσα πρεζόνια σχεδόν κρεμασμένο απτό παγκάκι της στάσης δεν αντιδρά στις σειρήνες κ στη βαβούρα. οι μοτοσυκλέτες συνεχίζουν να έρχονται κ αναμεσά τους περναει σχεδόν χορεύοντας μια κοπελίτσα με μεγάλα ακουστικά στο κεφάλι, μικροκαμωμένη κ με 2 κοτσίδια στα μαλλιά κ ένα αναψυκτικό στο χέρι από γνωστό μαγαζί. έρχεται στη στάση κ κάθεται δίπλα στο λίγο χώρο που έχει αφήσει το πρεζόνι. κοιτάζει το πρεζόνι κ ανοίγει την τσάντα της κ βγάζει ένα μπέργκερ. τον σκουντάει κ τον ρωτάει με τα χέρια :" έχεις φάει?" το πρεζόνι κάτι λέει αλλά ούτε ο ίδιος καταλαβαίνει τι λέει. του δίνει το μπέργκερ κ του λέει"" πάρτο να το φας. εγώ δεν το θέλω. χόρτασα.'' νομίζω έχω πάρα πολύ καιρό να ακούσω κάποιον να λέει χόρτασα. πρέπει να έκλεγα πάνω από 2 ώρες γιατί όλη αυτή η σκηνή δεν είχε ούτε οίκτο προς το πρεζόνι ούτε την αλαζονεία του σου δίνω τα ψίχουλα μου. ήταν μια κοπελίτσα που έδωσε όπως θα έδινε σε έναν φίλο της . κ ήταν τόσο απλό αυτό το χόρτασα. ντράπηκα γιατί δεν ξέρω αν θα το έκανα εγώ κ γιατί δεν ξέρω αν θα το έκανε κ κανένας άλλος. εμένα τουλάχιστον αυτό το χόρτασα με επηρέασε κ το μοιράζομαι μήπως κ επηρεάσει κ άλλο κόσμο. καλό βράδυ.