25.12.2015 | 17:41
Χρόνια πολλά σε όλους!
Στην προσωπική μου ζωή έχω:Έναν πρώην που με διεκδικεί ακόμα-χάρηκα που μου ευχήθηκε.Έναν τύπο που κάνουμε απλώς σεξ-χάρηκα που μου ευχήθηκε.Έναν συνάδελφο που με φλερτάρει-χάρηκα που μου ευχήθηκε.Ήλπιζα όμως να μου ευχηθεί και κάποιος ακόμα. Ο πιο ακατάλληλος! Είμαι κολλημένη μ'έναν παντρεμένο που ξέρει οτι γουστάρω και επικοινωνεί μαζί μου όταν θέλει να τονώσει την αυτοπεποίθηση του. Με φλερτάρει λιγάκι, εγω λιώνω, αυτός χαίρεται, εξαφανίζεται για λίγο και ξανά από την αρχή. Καιρό τώρα με ταΐζει ψίχουλα κι εγώ μένω πάντα με την όρεξη ελπίζοντας σε κάτι παραπάνω. Τέλοσπάντων, με πήρε σήμερα τηλέφωνο και μου ευχήθηκε και αυτός. Και μου ζήτησε να βρεθούμε να τα πούμε. Φυσικά και πέταξα από τη χαρά μου! Τώρα όμως νιώθω ηλίθια που χαίρομαι. Ξέρω οτι ακόμα κι αν το προχωρήσουμε πάντα θα με ταΐζει ψίχουλα. Αναρωτιέμαι αν είναι καλύτερα να ζεις με απωθημένα ή να καείς από έναν "λάθος" έρωτα...Το τηλεφώνημα με γέμισε απέραντη χαρά κι ελπίδα. Είναι πολύ ξεχωριστός αυτός ο άντρας για μένα. Δε μπορώ όμως να μη νιώθω αυτολύπηση για την κατάντια μου.