Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.. έκφραση κ αυτή. Αλλά ναι χρυσό κουφέτο και φέτο!
Καλά, δεν θέλει και πολλή σκέψη το όλο πράγμα. Όταν ένας άνθρωπος τρώει συνεχώς απορρίψεις, οσο κακό και αν ακούγεται, μάλλον υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος που τις τρώει. Ούτε αδικημένος από τη ζωή είναι, ούτε χτυπημένος από τη μοίρα, ούτε τίποτα. Γενικότερα, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση! Είναι εύκολο όμως να τα ρίχνει κανείς στους άλλους από το να δει τον εαυτό του, να δει τι λάθη κάνει και να προσπαθήσει να βελτιωθεί.
