ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αρνούμαι ρε γαμώτο να βγω μαζί του και να μην τον φωνάζω με το όνομά του γιατί φασιστογορίλες είναι παντού, έτοιμοι για ξύλο και μίσος.αλλά αυτό είναι, πλέον έχουμε να ανησυχούμε για τη ζωή μας -τόσο που ξεχνάμε να θρηνήσουμε για τις τσαλαπατημένες αξιοπρέπειες.σα να είναι λίγο που πια είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε τοίχο-τοίχο, να προσέχουμε τί λέμε, που βγαίνουμε, με ποιον είμαστε-και αυτό είναι η χειρότερη βία, γιατί μπροστά στη σωματική ακεραιότητα, θυσιάσαμε σιωπηλά τόσα άλλα σημαντικά, αυτονόητα, αναφαίρετα"μα και τί να κάνεις;" λογική ερώτηση. υπομονή πάντως σώνει, άλλη δεν έχουμε.χθες ο δικός τους, αύριο ο δικός μου;σε έναν τέτοιο κόσμο, εγώ, μια ερωτευμένη, το μόνο που θέλω είναι να μπορώ περπατάω μαζί του και να τον φωνάζω με το όνομά του χωρίς να φοβάμαι. το όνομα του, -είναι ένα όνομα, για το θεό, δεν είναι έγκλημα.το όνομά του. το ξένο. το μη ελληνικό. το αγαπημένο. που κάνει την καρδιά μου να πετά, κάθε φορά που το ακούω, που το λέω. αυτό.δε ζητάω πολλά. ζητάω τα αυτονόητα. και ντρέπομαι πολύ που πρέπει να το κάνω.