ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω τόσο πολύ να κλάψω,να ηρεμήσω μα δεν μπορώ.Νιώθω σα να εχω κλειδώσει μέσα μου όλα τα συναισθήματα και δεν μπορώ να τα εξωτερικεύσω...δεν είμαι εγώ!Εγώ παλιά γελούσα με την ψυχή μου όταν ήμουν χαρούμενη και όποτε στενοχωριόμουν έκλαιγα μέχρι να μου περάσει για να μην έχω νεύρα και ξεσπάω σε άτομα που δεν φταίνε!Πλέον με τόση απογοήτευση τον τελευταίο καιρό μόνο νεύρα έχω κι αυτά αν βρω το κουράγιο..συνήθως μένω ατάραχη και σκεπτική σε ότι συμβαίνει...έχω ανάγκη να κλάψω, μέχρι να με πάρει ο ύπνος,όπως έκανα παιδί...αλλά νιώθω φυλακισμένη στον ίδιου μου τον εαυτό!