ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα μπορούσε κανείς να πιστέψει στην πραγματική φιλία? Άλλοι θα πουν ναι και άλλοι σκεπτόμενοι πόσο έχουν πικραθεί απο δαύτες θα διαφωνήσουν. Τhats life και έτσι παέι ξερω.. Αλλά τι γίνεται όταν χτίζεις μια φιλία η οποία πάει να γκρεμιστεί και κρέμεται κυριολεκτικά από την κλωστή της αδικίας?Σε σένα που ποτέ δεν θα διαβάσεις αυτό το κείμενο γιατί πολύ πιθανόν να μην ξέρεις καν ότι το έχω γράψει..Δεν γίνεται η φιλία μας να μπορεί τόσο εύκολα να χαντακωθεί από την παρουσία ενός αγοριού στα 22 μας χρόνια.. Σκέψου πόσα σου έχω εξομολογηθεί πέρα από κάθε ανώνυμη εξομολόγηση, και πόσα ξέρεις για εμένα. Δεν μπορώ να σε καταλάβω και δεν μπορώ να πιστέψω τι μπορεί να πιστεύεις για εμένα. Δεν είσαι εσύ πια.. Δεν ξέρω ποιον μπορώ να εμπιστευθώ και ποιον όχι..Και όλος αυτός ο πανικός για κάτι μηδαμινό για κάτι που δεν ΕΦΤΑΙΞΑ.. Νιώθω σαν τον αδερφό του Μαικλ Σκοφιλντ( για όσους βλέπουν prison break) που μπήκε στην φυλακή και κατηγορήθηκε ένοχος για κάτι που δεν διέπραξε. Δεν θα μπορούσα να σου παίξω πο*στιά όσο και αν θες να πιστέψεις ότι θα μπορούσα.. Όταν βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση συνεχίζεις να απορείς και να πληγώνεσαι ξανά από μια φιλία. Όσο κλισέ και αν ακούγεται.. Ποντάρεις και στοιχηματίζεις σε ανθρώπους που δεν θα κάτσουν να αναθεωρήσουν ποτέ και να σκεφτούν «Μήπως σκέφτηκα λάθος?» .Δεν θα σου αλλάξω γνώμη ξέρω ήδη πολλά. Σαν άνθρωπος ξέρω τι είναι να δίνεις και να παίρνεις και ξέρω τι έχω εισπράξει από εσένα και τι εσύ από εμένα. Ξέρω ότι αν τα πράγματα δεν κυλήσουν όπως πρέπει και αν εν τέλει επιλέξεις να μην με πιστέψεις τότε απλά θα προχωρήσω και θα πω ευχαριστώ που πέρασες από τα φοιτητικά μου χρόνια.. Στη συγκάτοικό μου..