ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είσαι ακόμα μαζί μου και ας έχει περάσει τόσος καιρός..... δεν σε βλέπω δεν σε ακούω δεν μπορώ να φιλήσω τα χείλη σου....και τι μ αυτό ομως;;; ....Σε νιώθω όπως τον αέρα να περνάς μέσα από τα μαλλιά μου........μυριζω το αρωμα του κορμιου σου.............. Τωρα πια εισαι μια φιγουρα ξεθωριασμενη στο καμβα της ζωης μου αλλα επιμονη μια χιμαιρα που συνεχως υπενθυμιζει την ανυπαρκτη υπαρξη της....... Ποσο μπορει αραγε ενας ανθρωπος να μπει στο κορμι στη ψυχη στο μυαλο μας...ειλικρινα σε αυτο δεν εχω απαντηση....εσυ ομως καταφερες να εχεις ισοβιως ενα κομματι της ψυχης μου...βεβαια ειναι θαμμενο βαθια...δεν βγαινει στην επιφανεια...δεν ζηταει τιποτα ζει με τις αναμνησεις που του αφησες αλλα και αυτες ειναι θολες σπαραγματα.......ΕΙΚΟΝΕΣ μιας περασμενης εποχης σαν να τις εζησε καποια αλλη και οχι ΕΓΩ...... μου λειπεις..........οχι δεν μπορω να το πω αυτο με σιγουρια εχω μαθει τοσο καιρο αλλωστε να ζω μακρυα σου....αλλα να.....παντα.........θα σε νιωθω και θα σε αισθανομαι σαν ENA δροσερο αερακι που με χαιδευει στο μετωπο ακομα και αν δεν σε ξαναδω ποτε...............