ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω να μου πειτε τη γνωμη σας για ενα αγορι που εχει πει τα εξης: - Απαραδεκτο η γυναικα να μην εχει στηθος - Απαραδεκτο όμως να ειναι και γυμνασμενη, πρεπει κατι να πιανεις- Συμβουλη στο φιλο του " καλα εκανες που την χωρισες γιατι η αλλη εχει "καλυτερο" σωμα "- Εγω οταν τα ειχα με την Μ. και ειδα οτι ανεχοταν αυτα που της εκανα, της εκανα κι αλλα - Το πρωκτικο ειναι εντελως φυσιολογικο και σωστο να γινεται στην γυναικα αλλα να γινεται στον ανδρα ειναι ανωμαλία Αυτος λοιπόν ειναι μια γνωριμια που εκανα και δεν καταλάβαινα τι ηθελε απο μενα. Μια σαν να πεταγε διαφορα, μια σαν να τα επαιρνε πίσω. Εγω ειμαι εκ διαμετρου αντιθετη με διαφορα στερεοτυπα και προκαταληψεις που δειχνουν οτι ο αλλος ειναι κλειστομυαλος και σκεφτεται εγωιστικα, μονο την δικη του ηδονη και ευχαριστηση, χωρις να αντιλαμβανεται οτι ο ερωτας ειναι ιερος και εχει να κανει με την ψυχη. Θεωρει οτι οι γυναίκες ειναι απλως σκευη ηδονης.. Εχω πιεστει αρκετα να συνυπαρξω μαζι του λογω οικογενειακης φιλιας. Αλλα δεν αντεχω. Νιωθω μια αρνητικη ενεργεια και λες και πρεπει να αποδείξω οτι αξιζω. Λες και πρεπει να απολογηθω για οσα ειμαι και οσα εγινα. Λες και πρεπει να δικαιολογηθω γιατι δεν ειμαι τέλεια. Κατέληξα στο οτι η οικογενειακη μας φιλια δεν πρεπει να με αναγκαζει να συνυπαρχω. Μπορώ απλα να μην παω οταν με προσκαλεσει γιατι ετσι. Γιατι αγαπω τον εαυτό μου και απομακρύνομαι απο ολα οσα με ρίχνουν ψυχολογικα. Βαρεθηκα να προσπαθω να αποδειξω οτι αξίζω. Αν βλέπεις την αξια μου εχει καλως. Αν όχι εχει καλως. Απλα δε θα μπω στη διαδικασία να στο αποδειξω και θα βρω κάποιον που θα με σεβεται και θα με εκτιμαει οπως είμαι. Τα φιλια μου Φ :)