14.9.2016 | 18:27
Η αποδοχή.
Ήρθε και κάθισε πλάι της. Έβλεπε ένα κομμάτι του εαυτού της που δεν είχε γνωρίσει ποτέ έως εκείνη τη στιγμή. Ήταν κάτι σκοτεινό για το φως της ψυχής της. Ήταν αυτό που φοβόταν ότι θα γίνει αν αποκοπεί από τα συναισθήματα της. Ήταν ο ίδιος ο φόβος. Ένα ρίγος διαπέρασε το κορμί της. Έκλεισε τα μάτια και έφυγε. Τα βήματα της ήταν βαριά. Δε μπορούσε να αναπνεύσει. Είχε απορρίψει τον ίδιο της τον εαυτό. Σταμάτησε και τον κοίταξε κατάματα. Ήταν τόσο μικρός και τόσο αδύναμος. Τα μάτια του δεν έλαμπαν πια. Ήταν σαν ένα μωρό που τρέμει από φόβο. Τον πήρε αγκαλιά και έγιναν ένα.μ.
