ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα να εξομολογηθώ εν συντομία κάτι που με απασχολεί εδώ και περίπου τρεις μήνες και βάλε: έχω φτάσει στα όρια με την εδώ και πολλά χρόνια κολλητή μου. Διαρκώς χρησιμοποιεί πληθυντικό για να αποδώσει τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται (χωρίς δουλειά, αλλά πάντα με κάποιο καλύτερο χαρτζηλίκι από εμένα, μιλά για την αδικία που μας έχει πλήξει, για το τι θα κάνουμε ποια θα είναι η ζωή μας όντας σε αυτή την κατάσταση, τι σπίτι θα βρούμε μετά γάμου, κάνει διαρκώς προβολές σε εμένα και στο σύντροφό μου (πρέπει να κάνετε αυτό εκείνο - με τι λεφτά;). έχει κι εκείνη σύντροφο με τον οποίο θα δεσμευτεί επίσημα, αλλά εκείνος στ'αρχίδια του λόγω φόρτου εργασίας κι ενδεχομένως για να έχει την ησυχία του - κι αυτό το κριτικάρει "είμαι μόνη μου λέει" κλπ.). Την πιάνουν διαρκώς αμόκ, στα οποία δεν μπορώ να συμπάσχω, γιατί κι εγώ τα τελευταία χρόνια δεν είμαι καλά λόγω της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, αλλά προσπαθώ - ξέρω ότι δεν θα αλλάξω παγιωμένες καταστάσεις αλλά πώς να πείσεις κάποιον με ιστορικό κατάθλιψης, και δη χρόνιας; Στην παρούσα φάση, προσπαθεί σε ό,τι συμβαίνει να κλαίει τη μοίρα της (όλοι το κάναμε, αλλά όταν διαπίστωσα ότι αυτό καταστρέφει τη σχέση με το σύντροφό μου, το έκοψα), έχει κάνει τον μέλλοντα γάμο της κηδεία, εφευρίσκοντας παντού εμπόδια και μαρτυρολογώντας σαν οσία, απελπιζομένη για την εκκλησία κλπ. που δεν είναι τίποτε όπως τα θέλει. Δεν μπορώ άλλο, ειλικρινά. Πάντα συζητούσαμε τα προβλήματά μας, της έχω σταθεί όσο δεν πάει, αλλά διάολε φίλη θέλω, δεν μπορώ τέτοια μιζέρια με εκρήξεις παραληρήματος. Δεν αντέχω, ενώ προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου, να έχω έναν άνθρωπο που με τις προβολές του να με καταποντίζει, κι εγώ παλεύω καθημερινά την κατάθλιψη αλλά τέρμα, όχι άλλη γκρίνια. Της έχω εξηγήσει επανειλημμένα ότι αυτό που κάνει είναι σκέτο δηλητήριο, αυτή αγρόν ηγόραζε. έφτασα στο σημείο να της προτείνω να τη δει κάποιον ειδικό αλλά όπως καταλαβαίνετε, είπε νευριασμένα ότι θα το προσπαθήσει μόνη. Δεν μπορώ άλλο. Και μόνο που βλέπω το νούμερό της, ξέρω ότι πάλι κάτι θα έχει συμβεί και νευριάζω με τη σκέψη του τι θα ακούσω.Πώς θα μπορούσα να προσεγγίσω το θέμα ξανά;