ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βαρέθηκα την μιζέρια.Τέρμα.Είμαι φοιτήτρια στην επαρχία,στα μαθήματα μου άριστη και παρ όλα αυτά ίσως να μην τελειώσω τη σχολή,είτε γιατί δεν λειτουργεί κανονικά,είτε γιατί οι γονείς μου δεν έχουν πλέον λεφτά να με συντηρούν.Δουλειά δεν υπάρχει πουθενά.Με τον άνθρωπο με τον οποίο είμαι ερωτευμένη υπάρχουν χίλια δύο προβλήματα που μας κρατάνε χώρια.Δίπλα μου βλέπω το φασισμό να απλώνετε σαν αρρώστια και τους φίλους μου να φοβούνται να κυκλοφορήσουν μη τους πλακώσει κανείς στο ξύλο επειδή έχουν διαφορετικές απόψεις και δεν ντρέπονται να το πουν.Από την άλλη έχω φίλους που νόμιζα ότι τους ξέρω και ότι με ξέρουνε αλλά τελικά όλα ήταν μια οφθαλμαπάτη.Όπου και να κοιτάξει κανείς βλέπει πόνο,απελπισία,φτώχεια,μοναξιά.Κουράστηκα.Πέρασα μια περίοδο κατάθλιψης αλλά βγήκα και βγήκα δυνατότερη.Θα το παλέψω με νύχια και με δόντια.Και όσο πιο κάτω με στέλνουν τόσο πιο ψηλά θα ανεβαίνω.Αυτή η τρομοκρατία δεν θα περάσει.Δεν θα με νικήσουν.Θα ζήσω δεν θα επιζήσω.