ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω από που να ξεκινησω.. λοιπόν είμαι 21 χρόνων και μεχρι στιγμής όλα μου πάνε στραβά και θα σας πω τώρα τι συμβαίνει... Ο πατέρας μου ποτέ δεν ήταν δίπλα μου μόνο την μητέρα μου είχα σαν παιδί. Ο πατέρας μου ήταν πάντα απών το μόνο που τον ένοιαζε είναι να πίνει αλκοόλ χωρίς αυτό δεν ζει. Ή παιδική μου ηλικία δεν θέλω καν να την θυμάμαι ο πατέρας μου μεθυσμένος καθημερινά ή μητέρα μου να κλαίει γιατί τα έξοδα του σπιτιού τα έβγαζε μόνη της.. έκανε 2 και 3 δουλείες για να τα βγάλει πέρα για να μεγαλώσει εμένα για να έχω μία καλύτερη ζωή... Ποτέ δεν σήκωσε χέρι ο πατέρας μου αλλά ποτέ δεν με πήρε μια αγκαλιά ούτε στοργικός ούτε τίποτα σαν να είμαι άγνωστη γιαυτόν σαν να μην είμαι παιδί του... Ή αδερφή του πατέρα μου να κατηγορεί εμένα και να λέει μεγάλη είσαι βάλε μυαλό στον πατέρα σου και εγώ να κάθομαι να μαλωνο μαζί της έλεγα δεν είναι παιδί και εγώ μικρή είμαι τι να του πω ? Έπειτα με κοροϊδεύαν και στο σχολειό μεγάλο τραύμα καθημερινά να ακούς τα παιδιά να λένε ο πατέρας σου είναι μεθυσμένος και να γελανε μία φορά επεξα και ξύλο μία κοπέλα είπε Ή ΓΟΝΕΊΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝΕ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΚΑΝΩ ΠΑΡΕΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΠΑΜΠΆΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΜΕΘΥΣΜΈΝΟΣ ΚΑΙ Ή ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΣΠΙΤΙΑ εκείνη την ώρα έφυγε ο έλεγχος και τι χτυπησα 3 ημέρες με έδιωξαν από το σχολείο και κανείς δεν με υπερασπιστικε... Τα χρόνια περνούσαν το ίδιο ο πατέρας μου ακόμη και σήμερα δεν έχει κόψει το αλκοόλ... Έχει και συνέχεια...Στα 18 μου εμφανισα ένα κακοήθη όγκο ή μητέρα μου τρελάθηκε εγώ να κλαίω διότι μου είχανε πει ή γιατροί ότι ήταν απαραίτητη ή θεραπεία ότι λόγο ηλικίας θα πρέπει άμεσα να αφερεσω τον όγκο ... Έτσι κι έγινε τον αφερεσαμε το ποιο περίεργο που είπαν και ή γιατροί ότι είναι ή περίπτωση μου 1% στο να εμφανίσει ένα παιδί τέτοιας ηλικίας όγκο στον θυροειδή και μάλιστα κακοηθη.... Μέχρι και σήμερα κάνω θεραπεία κάθε 3 μηνο μέχρι να γίνω τέλιως καλα.... Ή τύχη δεν ήταν ποτέ με το μέρος μου Ελπίζω πως κάποια μέρα ίσως βρω την ευτυχία που μου λείπει από Παιδί ... Βρω μία σταθερή δουλειά και έτσι να βοηθήσω και την μητέρα μου που με τόσο κόπο με μεγαλωσε...