Ναι ντάξει, καμιά φορά οι ωραίοι κι οι ωραίες ανοίγουν το στόμα τους και πετάνε... λουλούδια (μαζί με τα κοτσάνια), τι να κάνουμε τώρα;(Α, τι, δεν έλεγε αυτό; :Ρ)
20.9.2017 | 22:01
Η Ελένη είναι ωραία
Όταν σε είδα πρώτη φορά φορούσες ένα φόρεμα με πανέμορφα μικρά λουλούδια όλων των αποχρώσεων αλλά κυριαρχούσε η γαλάζια απόχρωση. Γαλάζια οχι σαν αυτή των ρηχών θαλασσών αλλά σαν αυτο το γαλάζιο του απύθμενου ωκεανού, γεμάτο μυστήριο και ενθουσιασμό για το άγνωστο. Τα μαλλιά σου είχαν ευγενικά αγκαλιάσει τους ώμους σου και χόρευαν διακριτικά μαζί με τον άνεμο και σε κάθε ευκαιρία χάιδευαν με χάρη και κομψότητα τα μάγουλα σου. Τα μάτια σου ήταν αυτά που άγγιξαν απευθείας μέσα μου. Ο εσωτερικός μου κόσμος μόλις είχε αυταναφλεχθεί. Ένα γέλιο απελευθέρωσης εμφανίστηκε στα χείλη μου μόλις με αντίκρυσες. Τα χείλη σου, αχ τα χείλη σου, κάθε τους λέξη και ροδοπέταλο που έπεφτε από τον ουρανό και μόλις ακουμπούσε στο πάτωμα ξεπεταγόταν κι ένας ακόμα άνθος!
1
