11.5.2017 | 02:40
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταια...
Είναι ώρες τώρα που κοιτάω τον τοίχο και αποφάσισα οτι δεν μ αρέσει το χρώμα του...θα το ήθελα λίγο πιο ζωντανό πιο αισιόδοξο με πολλές ζωγραφιές χαρούμενες αλλά δεν μπορώ να σηκωθώ απο την καρέκλα μου και να δημιουργήσω..Κάπως έτσι είναι και η κατάσταση με την ζωή μου θα την ήθελα λίγο πιο χαρούμενη πιο πικάντικη με ωραίους ανθρώπους, με μια δουλειά σε αυτό που σπούδασα ή και όπου άλλου γινόταν αλλά όλα αυτά δεν μπορώ να τα έχω...Και κάθομαι και κοιταω τον τοίχο σκεπτόμενη αλλά χωρίς να μπορώ να δημιουργήσω..Και όλο αυτό μου δημιουργεί μια βαθιά θλίψη που γίνεται οργή...και αναρωτιέμαι γιατί ζω σε αυτήν την εποχή που μας στερούν την ελευθερία;;Θέλω να ξυπνήσω και να είναι όλα καλά κανένας άνθρωπος να μην υποφέρει και να υπάρχει αλληλεγγύη..θέλω έναν άλλο κόσμο καλόο!!