ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ήμουν στο Γυμνάσιο οι επιδωσεις μου στην έκθεση ήταν χάλια. Οχι οτι στα αλλα τα πήγαινα καλά αλλα στα φιλολογικά ημουν οικτρος (ετσι γραφεται;;; ). Οι γονείς μου βρήκαν μια κοπέλα τελειόφοιτη φιλόλογο που με βοήθησε οσο μπορούσε κι αυτή χαχαχα. Την είχα μέχρι το τελος και μετά έφυγα στο εξωτερικό για σπουδες και μεταπτυχιακό.Φέτος πριν αρχισει να συζητιεται η καραντίνα γύρισα στην πολη μου γιατί το ζήτησαν οι δικοι μου. Πετυχα την φιλόλογο στο δρόμο και εδειξε πως χάρηκε πολυ που με είδε. Γενικά ημουν απο τους πρώτους της μαθητές κ με συμπαθούσε πολυ κ με εμψυχωνε.Δεν ξέρω ακριβως, μια δύναμη με έσπρωξε να της προτείνω καφέ κι αυτη ειπε αόριστα "βεβαίως" αλλα δεν ειμαι σιγουρος αν το εννοεί γιατι ειναι σοβαρή.Είναι σχεδόν 30, εγω 23. Αυτη θα φτιάχνει τη ζωη της. Εμένα μ αρεσει πολυ, πάντα μου αρεσε αλλα την εβλεπα σαν καθηγήτρια αν κ μικροδειχνει. Τωρα ένιωσα οικειοτητα κ τη θαύμασα..πέρασαν τοσα χρονια κι εχει την ιδια σπιθα στα ματια της! Κι ενα παιχνιδιαρικο χαμόγελο.Πιστεύετε οτι είναι λαθος ολο αυτό;