ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με προσέγγιζε μέσω διαδικτύου ένας συνομήλικος που σπουδάζει εκτός Αθηνών, αλλά διατηρεί σπίτι στην Αθήνα. Συνομιλούσαμε μέσω chatting για αρκετό χρονικό διάστημα πριν βρεθούμε από κοντά (γύρω στις 3-4 βδομάδες) Όταν βγήκαμε λοιπόν, πήγαμε για καφέ. Όταν ήρθε ο λογαριασμός, πλήρωσε ο καθένας τα δικά του, καθώς είχα ξεκαθαρίσει εξαρχής πως δεν μου αρέσει η τακτική ο άνδρας να πληρώνει πάντα στο πρώτο ραντεβού και να κερνά μόνον εκείνος. Ήταν σύμφωνος με αυτό. Την επόμενη φορά που κανονίσαμε να βρεθούμε, ήθελα να το αναβάλλω διότι δεν είχα αρκετά χρήματα και δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να τον αναγκασω να με κεράσει. Ωστόσο, βγήκαμε και έψαχνε να βρει το πιο φθηνό μαγαζί ώστε να καθίσουμε και να πληρώσω λιγότερο. Η πιο φθηνή μπίρα είχε 4€, αλλά εγώ μπορούσα να διαθέσω μόνο 2€ προκειμένου να έχω περιθώριο χρημάτων να αγοράσω εισιτήριο για το μετρό. Μου παραχώρησε 2€ επιπλέον και του είπα πως θα του τα δώσω την επόμενη φορά που θα βγούμε. Η κορυφαία του δήλωση ήταν "Μου αρέσει να κερνάω, αλλά μου αρέσει και να με κερνάνε".... Ένιωσα απαίσια που σφετερίστηκα αυτά τα 2€.... Του τα έδωσα την επόμενη μέρα και τα δέχθηκε. Το χρέος είχε παραγραφεί..Τα επόμενα 4 ραντεβού κύλησαν ομαλά, ταιριαξαμε σχεδόν απόλυτα στις απόψεις και ήταν φανερό από μεριάς του πως με έβλεπε ερωτικά και ήθελε να προχωρήσουμε σε σοβαρή σχέση. Εγώ όμως είχα ενδοιασμούς λόγω των παραπάνω. Μάλιστα μου είχε προτείνει να με φιλοξενήσει ένα διήμερο στο εξοχικό του για να μου μαγειρέψει. Στην πρόταση του να μου μαγειρέψει, αστειεύτηκα λέγοντας "Να προμηθευτείτε αρκετό κοτόπουλο για να μας χορτάσετε χαχα" και η απάντηση του ήταν "Εσείς δεν θα αγοράσετε κάτι;". Απάντηση η οποία με έθιξε και με έκανε να νιώθω άσχημα. Όταν κάποιος κάνει στο σπίτι του με σκοπό να του μαγειρέψει, δεν είναι λογικό να τον κεράσει; Τουλάχιστον εγώ αυτό κάνω όταν μαγειρεύω για φίλους. Εκτός κι αν θεωρείται σύνηθες να μετράμε τις μπουκιές που καταναλώνουν οι προσκεκλημένοι και να χρεώνουμε την καθεμία στον λογαριασμό του... Παραβλέπεται κι αυτό λοιπόν...Στο 7ο και τελευταίο ραντεβού, είχα κλείσει εισιτήριο για μια συναυλία και του πρότεινα να του κλείσω εισιτήριο. Δέχτηκε. Του έκλεισα το εισιτήριο και δεν είχα κανέναν σκοπό να του ζητήσω ή να του πάρω χρήματα. Βγήκαμε λίγο πριν την συναυλία για καφέ και τον κέρασα τον καφέ του. Δεν με ευχαρίστησε. Η αντίδραση του ήταν 《Θα κεράσεις; Α οκ.》Μετά τη λήξη της συναυλίας γύρω στις 2.30 το βράδυ μου πρότεινε να πάμε για ποτό και να κεράσει. Του απάντησα πως δεν χρειάζονταν και δεν ήθελα να πιω κάτι. Χωρίς την άδεια μου, μου παρήγγειλε μπίρα σε ποτήρι και όταν ήρθε ο λογαριασμός έβγαλε τα 3 του ευρώ... Σαφώς έγινε αντιληπτό πως η πρόθεση του να κεράσει είχε μείνει στα λόγια, για ακόμη μια φορά. Έδωσα 50€ και για τα δύο ποτά, χωρίς να λάβω ποτέ τα ρέστα. Κέρασμα νούμερο 3ο. Ένιωσα χυδαία, αυτοταπείνωση. Φυσικά, δεν μπορείς να επιβάλλεις στον άλλον να σε κεράσει όταν δεν είναι επιδίωξη του. Αλλά απαιτείται στοιχειώδης λογική να κεράσεις μπίρα των 3€ όταν σε έχουν κεράσει κατ'επανάληψη, πόσα των 40€; Πλήρης απογοήτευση. Με τον εαυτό μου κυρίως. Είχα και την πρόθεση να του πληρώσω την βενζίνη, επειδή προσφέρθηκε να με πάει στο σπίτι μου. Πλήρης ανοησία.. Με άφησε γύρω στο 1χλμ από το σπίτι μου, λέγοντας πως θέλει να ξεφύγει αλκοτέστ.... Τέλος πάντων.... Τα γεγονότα αυτά έχουν συσσωρευτεί στο μυαλό μου τις τελευταίες μέρες. Υπερβάλλω ή εκείνος δεν είναι τόσο γενναιόδωρος όσο πίστευα; Το αποκορύφωμα ήταν που μου ζήτησε χθες να του βγάλω εισιτήριο για μια άλλη συναυλία. Φυσικά και αρνήθηκα...Θέλω να τονίσω πως σε ΚΑΜΊΑ περίπτωση δεν θέλω άνδρα χορηγό, που να καλύπτει όλα τα έξοδα μου. Εργάζομαι αρκετό καιρό στον κλάδο που σπούδασα και έχω χρήματα να συντηρήσω τυχόν εξόδους. Αλλά θεωρώ έντιμο και ηθικό να ανταποδίδεται το αλλεπάλληλο κέρασμα ως ένδειξη σεβασμού και εκτίμησης της γενναιοδωρίας του άλλου. Αν είναι δυνατόν, έχω άδικο σε αυτό; Θεωρείτε μεμπτό να κεράσει 1 νερό ή μια μπίρα των 3€ στην επιδοξη σύντροφό του; Ενώ έχει τόσα θετικά χαρακτηριστικά, η μιζέρια του και η τσιγκουνιά του υπερισχύουν όλων... Είναι κρίμα...