27.2.2014 | 19:20
Η καρδιά είναι ηλίθια
Δεν ξέρω καν γιατί κάθομαι και τυραννιέμαι γιατί κάποιος που δεν ήξερα καν αν θα τον ήθελα μακροπρόθεσμα το τελείωσε.Γιατί βρε παιδιά; Γιατί κάνω έτσι; Τι είναι αυτό.Πραγματικά υποφέρω και ζω στην φαντασία ότι τον θέλω πίσω όταν στην πραγματικότητα όταν το σκέφτομαι νηφάλια (λογικά εννοώ) δεν ξέρω καν πόσο μου άρεσε.Η συνέπεια είναι ότι υποφέρω εδώ και κάναν μήνα λες και έχω χάσει τον έρωτα της ζωής μου.Πως να πω στο μυαλό μου να πει στην καρδιά μου να σταματήσει τα σκέρτσα; Πως. Αφού να τώρα λογικά το σκέφτομαι, το ξέρω, το επαναλαμβάνω αλλά σαν εντελώς δεύτερη προσωπικότητα ένα άλλο κομμάτι μου υποφέρει γιατί και καλά τον θέλει πίσω.ΓΟΥΑΤ ΔΕ ΦΑΚ.