ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 3 βδομαδες εχω γνωρισει μια κοπελα της ηλικιας μου σχεδον (22 αυτη 23 εγω) απο τη δουλεια που πιστευω πως ταιριαζουμε πολυ.Ευγενικη,καλοσυνατη,ενδιαφερον χαρακτηρας....γενικα υπεροχη...οτι πρεπει για μενα!Μιλουσαμε συνεχεια,καναμε πλακα,βοηθουσε ο ενας τον αλλον σε ορισμενα προβλημα...καταευχαριστιομουν πολυ τη παρεα της κι αυτη πιστευω το ιδιο!Την προηγουμεμη βδομαδα αφου δεν ειχα κανει καθολου κινηση στα προηγουμενα 2 ραντεβου που ειχαμε βγει αποφασισα να της το εξομολογηθω.Μου χε αναφερει πως ο πρωην της που ηταν μαζι περιπου 8 μηνες τη περιφρονουσε αρκετα πολλες φορες και τους τελευταιους μηνες πριν χωρησουν δεν ευχαριστιονταν (γι αυτο αλλωστε και χωρησαν).Εγω της συμπαρασταθηκα και ζητω συγγνωμη που θα γινω αλαζονας αλλα θεωρω πως ημουν τζεντλεμαν απεναντι της.Μη φλυαρω αλλο οταν της εξομολογηθηκα τα συναισθηματα μου γι αυτην...ε εφαγα απορριψη.Μου λεει πως με θεωρει πολυ καλο παιδι και της εχω συμπεριφερθει εξαιρετικα αλλα ακομα αισθανεται κατι για τον πρωην της και μου ζητησε συγγνωμη .Δε ξερω αν εχω ξενερωσει τοσο πολυ στη ζωη μου!Ο τυπος που τη περιφρονουσε και μαλωναν αρκετες φορες;;Γι αυτον εχει αισθηματα;Ενταξει δε μου ανελυσε ολη τη σχεση της σιγουρα θα χε και καλες στιγμες αλλα με τον τροπο που μιλουσε γι αυτον μου κανε εντυπωση για το πως ενοιθω ακομα...Απορουσα μηπως εκανα εγω κατι λαθος επειδη ειμαι απειρος οσον αφορα τις σχεσεις (δε ντρεποναι να πω πως ειμαι 23 οπως ειπα κι αυτη θα ηταν η πρωτη μου σχεση επειδη ποτε δεν προσπαθουσα ιδιαιτερα γιατι φοβομουν την απορριψη...που τι κι αν περασαν χρονια παλι την εφαγα την απορριψη).Με λιγα λογια,εφαγα φρεντζοουν....Της απαντησα με ενα ενταξει καταλαβαινω (λεμε τωρα),αποχαιρετιστηκαμε κι ουτε αγκαλια της εδωσα που διναμε παλιοτερα εστω και φιλικα μονο ενα "τα λεμε στη δουλεια" αυτο.Την επομεμη μερα στη δουλεια,αυτη φαινοταν στεναχωρημενη για το ολο θεμα.Μου μιλουσε συνεχεια,μου ελεγε αστεια,μου χαμογελουσε κι εγω της απαντουσα με ενα ψυχρο βλεμμα και με ενα "ναι","οχι","καλο αστειο","καλα ειμαι" κτλ. με αποτελεσμα ουτε κι η ιδια να προσπαθει μετα απο λιγο...δυστυχως εδω και μια βδομαδα αυτη η κατασταστη εξακολουθει να ναι ετσι...Της οφειλω κι εγω μια συγγνωμη για το τροπο που της συμπεριφερθηκα αυτη τη μια βδομαδα αλλα ακομα δε μπορω να το χωνεψω...Πιστευετε μετα τη συγγνωμη (που θα της ζητησω ουτως η αλλως δεν ειναι ετσι ο χαρακτηρας μου που της εδειξα) αξιζει να ξαναπροσπαθησω;Ή τελειωμενη υποθεση και να το παρατησω;Ισως να μετανιωσε γι αυτο να ταν και στεναχωρημενη...αλλα μπορει κι οχι.Θα με πονεσει γιατι την θελω επειδη αισθανομαι πως βρηκα τον ανθρωπο μου αλλα δε προκειται να κανω σχεση μαζι της αν ακομα σκεφτεται τον πρωην της γιατι πολυ απλα ουτε κι αυτη θα την ευχαριστιεται 100% (την σχεση μας αμα γινει που δε το βλεπω)...Οποιαδηποτε συμβουλη θα ναι χρησιμη.Συγγνωμη για το μεγαλο κειμενο απλως ηθελα να αναλυσω ολο το θεμα.Σας ευχαριστω πολυ,Βασιλης,23