ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θελω, τοσα να πω, γι αυτο το πλασματακι, που περιμενα καρτερικα πολλα χρονια να ερθει στην ζωη μου,,στα μεγαλα καφετια της ματια ειναι ολα μου τα θελω και τα πρεπει..μονο για εκεινη σκεφτομαι πραγματα ,που πριν ηταν χωρις σημασια,,,εκανε με την παρουσια της τ ασημαντα ,σημαντικα.ενα χαμογελο, η ενα χτυπημα πεισματαρικο των ποδιων της ,με κανει να ξεχνιεμαι,,,η αγαπη που δεν ειχε ονομα,πηρε το δικο της .....το πρωι ειναι το φως μου, και η ελπιδα, για το αυριο,,,δεν ξερω ,τι κοσμο της δινω,και νοιωθω λιγο χαμενη σε ολο αυτο που συμβαινει γυρω μας...φταιω,αλλα τι μπορει να σωθει;;;;τωρα που το ξανασκεφτομαι ,κατι μπορει να γινει,με αγαπη ,,,και υπομονη,,ετσι οπως ηρθε και εκεινη, με το θαυμα της γεννησης ,,,,να γεννησουμε,ελπιδες και αγαπη, και να σπειρουμε νεους καρπους,γυρω μας ,στον κοσμο, στο γειτονα, ,,,να απλωσουμε το χερι για να βοηθησουμε,οπου μπορουμε,και το παραδειγμα να γινει μιμηση για τα παιδια μας,,,να δωσουμε αυτο πουκραταμε μεσα μας απο φοβο ,η απο αμυνα ,, ,,,,,την αγαπη και τον σεβασμο μας στον ανθρωπο και στην φυση,,,,και να θυμομαστε ,...οτι δινεις παιρνεις....