ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζευγάρι που είναι 2 χρόνια μαζί ( 29 χρονών αυτός, 25 χρονών αυτή).Αυτός δουλεύει και παίρνει κάτι παραπάνω από βασικό μισθό.Αυτή δεν δουλεύει, ψάχνει 1.5 χρόνο δουλειά, από τότε που βγήκε από το ΤΕΙ.Αυτός διαθέτει από κληρονομιά σπίτι περίπου 45 τετραγωνικά στο οποίο και ξεκίνησαν να μένουν μαζί μετά από 1 χρόνο σχέσης.Τα βγάζουν βόλτα σχετικά δύσκολα καθώς οι γονείς (και από τις 2 πλευρές) ενώ έχουν τη θέληση, αδυνατούν δυστυχώς να βοηθήσουν.Τον τελευταίο καιρό δεν τα πήγαιναν καλά. Και όταν λέω τελευταίο καιρό, εννοώ από τότε που έμειναν μαζί. Ξεκίνησε με μικρές εντάσεις και νεύρα και έφτασε μετά από μόλις 1 χρόνο συγκατοίκησης η καθημερινότητα να είναι αρένα όπου ο ένας επιτίθεται στον άλλον. Είναι συνήθες φαινόμενο άλλωστε η συγκατοίκηση να επιφέρει εντάσεις ή και χωρισμούς. Θες η συγκατοίκηση, θες η οικονομική στενότητα, θες η μη εύρεση εργασίας (αλλά μάλλον όλα μαζί), τελευταία τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά.Και αποφασίζουν να κάνουν παιδί. *μπζζζτ! βραχυκύκλωμα* Καλά καταλάβατε. Δεν έτυχε να μείνει έγκυος η κοπέλα και αποφάσισαν να το κρατήσουν. Όχι.Αποφάσισαν να κάνουν παιδί. Υπό αυτές τις συνθήκες. Χωρίς κανένα προγραμματισμό για τις ανάγκες και ευθύνες που δημιουργούνται με ένα παιδί. Χωρίς πλάνο. Έτσι απλά. Ένα παιδί.Όντως, μετά από λίγους μήνες η κοπέλα έμεινε έγκυος και τώρα είναι στον 4ο μήνα.Δεν καταλαβαίνω τί στο διάολο σκέφτονται η άνθρωποι. Ή μήπως απλά δεν σκέφτονται;