ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μέσα στο 040 το λεωφορείο, πριν λίγους μήνες, βραδάκι.Έκανε ζέστη.Κάθομαι σε μία από τις τέσσερις θέσεις που υπάρχουν στο πίσω μέρος των λεωφορείων πριν τη γαλαρία.Στη γαλαρία κάθονταν τέσσερα αγόρια, δεκαοχτώ-είκοσι χρονών κάπου εκεί.Δεν υπήρχε άλλος τριγύρω.Ανοίγω λίγο το παράθυρο εκεί που καθόμουν.Έρχεται ένας από την παρέα της γαλαρίας, κάθεται στη θέση από πίσω μου και μου το κλείνει με θόρυβο.Το ανοίγω. Το ξανακλείνει.Το ανοίγω. Το ξανακλείνει.Το ανοίγω. Το ξανακλείνει.Επιστρέφει στη θέση του στη γαλαρία δίπλα στους άλλους. Του λέει ένας από την παρέα: Ρε, άστο, τι θες τώρα, μπλεξίματα;Κι ο άλλος του απαντάει: Με ποιόν, ρε μαλάκα, με αυτόν μπροστά; Αφού είναι φλώρος.Κι αμέσως συμφωνούν όλοι από την παρέα.Συμπέρασμα: Όποιος δεν ψάχνει για τσαμπουκά κι όποιος είναι διακριτική παρουσία στο χώρο, τότε είναι φλώρος σύμφωνα με τους άλλους.Δεν το λέω μόνο για τους συγκεκριμένους, το λέω γενικά.Το ξέρω ότι θα μου πείτε κάποιοι ότι αυτά ήταν τέσσερις νεαροί που το έπαιζαν μάγκες, αλλά μου έχει τύχει κι άλλη φορά να είμαι μπροστά σε παρόμοια περιστατικά. Δεν εννοώ μόνο περιστατικά που συνέβησαν σε μένα, εννοώ και σε άλλους γύρω μου, γνωστούς ή αγνώστους.Θα μου πεις, εδώ υπάρχουν και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο κουρ...μαγκιάς, οι πιτσιρικάδες σε πείραξαν;Κάποιους εξ αυτών τους έχουμε και σε κομματικούς σχηματισμούς ή οπουδήποτε στην καθημερινότητά μας, φίλους, συγγενείς, γνωστούς, μέσα στα sites, οπουδήποτε. Πλήρως αναγνωρίσιμοι τύποι της καθημερινότητας.