26.5.2013 | 14:26
Η μαμά μου...
Μου σπάει τα νεύρα όλη την ώρα.Είναι γκρινιάρα και μανιακή με την καθαριότητα.Δεν βρίσκω λεπτό ησυχίας μαζί της.Όποτε μπαίνω για μπάνιο θυμάται πως κάτι χρειάζεται και "να κάνω γρήγορα"Κάθε σ/κ βάζει σκούπα πρωί πρωί ή κάθεται στο μπαλκόνι ακριβώς έξω από το υπνοδωμάτιό μου και γκαρίζει με τις γειτόνισσες.όποτε μιλάω στο τηλέφωνο θυμάται πως κάτι θέλει να μου πει και καλά ή ότι ψάχνει κάτι στο ίδιο δωμάτιο που μιλάω.Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι θέλω να σηκωθώ να φύγω απ' το σπίτι να μην την έχω μέσα στα πόδια μου... Σήμερα το πρωί είδα στον ύπνο μου ότι η μαμά μου είχε καρκίνο.Ότι έκανε χημειοθεραπείες και ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ χλωμή και βογγούσε κι εγώ της έφερνα τη λεκάνη να κάνει εμετό.Έχουν περάσει τόσες ώρες και ακόμη και τώρα και μόνο στη σκέψη βουρκώνω.Είμαι να τρελαθώ και μόνο στην ιδέα πως κάτι τέτοιο μπορεί πολύ εύκολα να γίνει πραγματικότητα.Μην περιμένετε ποτέ να χάσετε κάτι για να το εκτιμήσετε.Εγώ ήμουν απ' τους τυχερούς και ήταν μονάχα ένα όνειρο.Όταν νιώθεις ότι αγαπάς κάποιον να του το λες και όταν νιώθεις πως θέλεις να τον αγκαλιάσεις να το κάνεις.Μην το αναβάλεις γιατί το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ.Μαμά μην σταματήσεις ποτέ να μου γκρινιάζεις,θέλω να ακούω τη φωνή σου όλη την ώρα να είμαι σίγουρος οτι είσαι καλά!Μαμά σε αγαπώ....