ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ το 2013 το αγάπησα.. Μου έφερε τον άνθρωπο μου! Όταν μπήκε το 2012 είχα πει πως αυτή θα είναι η χρονιά.. Ήταν μια καλή χρονιά αλλά όχι η χρονιά μου. Γιατί; Δεν προσπάθησα αρκετά. Όταν μπήκε το 2013 είπα ακριβώς το ίδιο πράγμα.. Αλλά αυτή τη φορά ρίσκαρα, έλεγα αυτό που ένιωθα *κι ας φοβόμουν*, γελούσα με τις ατυχίες μου αντί να κλαίω, δεν προσπάθησα να αλλάξω για να ικανοποιήσω κανέναν.. Και κέρδισα! το 2013 ήταν η χρονιά μου! Όπως θα είναι και το 2014, το 2015, το 2016...και όλες οι χρονιές από δω και πέρα..Βγήκα από την μαυρίλα μου, βρήκα πάλι τους φίλους μου, βρήκα τον άνθρωπο μου, γελάω αληθινά.. Ήθελα να το γράψω αυτό για όλους αυτούς που είναι ακόμη μέσα στο μαύρο και μέσα στο σκοτάδι, γιατί ήμουν και γω εκεί κάποτε..αλλά ξέρετε, όταν υπάρχει απόλυτο σκοτάδι τα αστέρια λάμπουν στον ουρανό..δεν το προσέξατε ποτέ γιατί κοιτάτε κάτω αλλά όσο δυστυχισμένος κι αν νιώθει κάποιος πρέπει που και που να σηκώνει τα μάτια και να κοιτάει τον ουρανό..και κάτι περίεργο συμβαίνει τότε..Έτσι, μέσα στο σκοτάδι, κάτω απ'τα αστέρια θα δει κανείς ότι κι αν όλα πήγαν στραβά σήμερα υπάρχει το αύριο και αύριο όλα θα είναι καλύτερα.. Γιατί αύριο θα λάμπει ο ήλιος κ θα ξυπνήσουμε με χαμόγελο κι αν χύσουμε τον καφέ θα γελάσουμε με την απροσεξία μας αντί να στεναχωρηθούμε κι αν κάποιος πέσει πάνω μας αντί να τον βρίσουμε ας του πούμε μια καλημέρα..Γιατί τελικά έμαθα ότι δεν υπάρχει στραβή μέρα ή στραβή κατάσταση.. Υπάρχουν απλώς μέρες και καταστάσεις.. Ο τρόπος που τις αντιμετωπίζουμε τις κάνει όμορφες ή στραβές.!