8.3.2013 | 16:06
Η μέρα ποιάς γυναίκας ;
Γυναίκα μόνη, εδώ και καιρό συνειδητά, δεν θέλει να αναλωθεί σε «σχεσούλες» επιφανειακές, προχωράει με δύναμη και αποφασιστικότητα καλλιεργώντας δια βίου το νού και την ψυχή της.Οι μνήμες,την ακολουθούν την στοιχειώνουν της θυμίζουν τη νιότη της και τους συναρπαστικούς ερωτές της.Τα βραβεία ,τα πτυχία και η επαγγελματική άνοδος φαντάζουν λίγα, γιατί η μοναξιά δεν ξεγελιέται με τίτλους και τιμές.Τα πρωινά μοναχικά και ήσυχα διαδέχονται το ένα το άλλο.Οι συναθροίσεις και οι συνευρέσεις την αφήνουν αδιάφορη..Μέχρι τη στιγμή που αποφασίζει να εμπλακεί και πάλι στο παιγνίδι, αφήνοντας επιδεικτικά τη χειμερία συναισθηματική νάρκη των τελευταίων χρόνων.Ένα βήμα μπρός και δύο πίσω, αναρωτιεται, αμφισβητεί την ίδια της τη ζωή, απορρίπτει νέα σχέδια καιτελικά αποζητά και πάλι το λήθαργο,την απομόνωση.Αφήνεται να παλεύει με όλους και με τίποτα.Το φώς χάνεται και το χαμόγελο φαντάζει ξένο στο προσωπό της.το μόνο που την τρομάζει είναι ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί σε κανέναν τη μοναξιά της....!!!!