Ε συγνωμη αλλα σωστα σου απαντησε, με εσενα μιλουσε εκεινη την ωρα.Αντε και πες το παιδι δε το ξαναειδες γιατι ηταν αρρωστο οπως λες, τα πνευματα υπαρχουν ... γιατι μπορει καποιος να σου τραβηξε τη τσαντα κ να μην τον ειδες;;Ή εχεις κανενα καλυτερο επιχειρημα;
30.9.2016 | 13:55
Η μέρα που άρχισα να πίστευα στα πνεύματα..
(Το περιστατικό αυτό που θα σας διηγηθώ εγινε το καλοκαίρι του 2013 , το έχω πει σε πολύ κοντινούς μου ανθρώπους αλλά όλοι τους με κοίταζαν με απορία .. )Ήταν απόγευμα και είχα πάει στο σχολείο μου καθώς όλες οι παρέες μου ήταν έξω στο προαύλιο χαλαρά με τσιγάρα και ακούγοντάς μουσική .. σε κάποια φάση τα παιδιά πρότειναν να πάμε στο πίσω μέρος του σχολείου να χαλαρώσουμε εκεί .. ήταν απλά ένας διάδρομος καθαρός που χώριζε τα γύρω σπίτια με το σχολείο .. ήταν όμως ένα παιδί στο διπλανό σπίτι που μιλούσε μόνο του ( ήταν άρρωστο ) πάντα μιλούσε μόνο του .. τα παιδιά από την παρέα είχαν την φαεινή ιδέα να πάω να τον ρωτήσω με ποιον μιλάει.. ε και εγώ πλησίασα και άρχισα να μιλάω στο παιδί θυμάμαι πολύ έντονα ότι του είπα " να σε ρωτήσω κάτι ; με ποιον μιλάς ; " και αυτός απλά γέλασε το παράξενο όμως είναι ότι κάποιος εκείνη την στιγμή που γέλασε τράβηξε την τσάντα που φορούσα .. γύρισα και δεν ήταν κάνεις από πίσω μου .. γυρνώντας προς το μέρος του παιδιού με είπε την φράση " με εσένα " ... τρομαγμένη από αυτό που έγινε πάω και λέω στα παιδιά τι έγινε μα κανένας τους δεν πρόσεξε το περιστατικό... Γενικά από τότε έχω αρχίσει να πιστεύω .. δεν ξανά είδα αυτό το παιδί παρόλο που στα διαλείμματα τώρα συχνάζω στο ακριβώς ίδιο σημείο που έγινε το περιστατικό...
4