ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προβληματιζομαι για το ποσο μοναχικη εγινε η ζωη μου. Κοντα στα 40 και χωρις κοντινους φιλους , διχως συντροφο και με αρπαχτες κοινωνικες ειτε με αντρες που αποσκοπουν στο σεξ ειτε με καποια φιλη μεχρι να βρει ταιρι . Εγιναν δυσκολες οι αργιες, οι γιορτες, τα καλοκαιρια, τα ΣΚ. Αναρωτιεμαι αν πια υπαρχει κατι για μενα εδω αφου σε οσους παραδιδω αυτο τον προβληματισμο μου λενε ναι ετσι ειναι τι ψαχνεις στα 40? Ξερω γω τι ψαχνω ? Νιωθω σα να με εχει ξερασει η κοινωνια επειδη δεν παντρευτηκα η δεν εχω παιδια να τρεχω σε παιδικα παρτυ. Απο οικονομικα απο το κακο στο χειροτερο. Ο ιος διελυσε και τις κοινωνικες αρπαχτες με αγνωστους για καποιο ποτο η μια ενδεχομενη γνωριμια. Αυτοπεποιθηση πιο κατω απο τον Αδη, ονειρα υπο διαλυση και μου λενε ναι ετσι ειναι..αποδεξου το, ετσι ειναι εδω . Κ εγω αν ζουσα εκει η δεν ειχα τον γκομενο μου θα ημουν τελειως μονη με καμια φιλη μια συο τοσο ηια κανενα μεσημεριανο καφε δυο φορες το χρονο. Μα τι να αποδεχτω πως δε θα βρω καποιον επειδη εφτασα 40 η οτι δε θα ξανακανω παρεες επειδη ολοι γιναμε περιεργοι σ αυτη την ηλικια; Ειλικρινα δε ξερω πως ξαναρχιζει καποιος απο το 0. Ενω ζω σε μεγαλη πολη νιωθω σα να ζω σε χωριο. Κοιτουν με καχυποψια και επεξεργαζονται και κρινουν τον "intruder"εκτος κι αν επωφελουνται αμεσα με καποιο τροπο. Μετα παλι ολοι χανονται και εχουν το δικο τους πολυ στενο κυκλο με κουμπαρους και ξαδερφια αντε και μια σχεση καποια συναδελφικη εξοδο. Εαν δεν ανηκεις σ αυτο το κυκλο εισαι guest star και αυτο σαν χαρη. Τον δικο σου κυκλο πως τον δημιουργεις; Θα ηθελα πιο ουσιαστικες σχεσεις και επαφες.