3.5.2019 | 21:48
Η προσωποποιηση της συγχυσης
Πριν 8 μηνες γνωρισα ενα αγορι μεσω μιας φιλης στην πολη οπου μενουν κι εγω φιλοξενηθηκα τελη καλοκαιριου.Εκτοτε δεν τον εχω ξαναδει αλλα μιλαγαμε επι 8 μηνες καθε μερα φβ,ξεκαθαριζοντας απο την αρχη οτι τον βλεπω φιλικα.Βεβαια κατα τη διαρκεια των συνομιλιων μας υπηρχε μεγαλη ενταση και ζηλεια σαν να ειμασταν ζευγαρι,αλλα οταν εγω αντιλαμβανομουν οτι η κατασταση παει προς το ερωτικο το εκοβα.Στο μεταξυ τα βρηκε για λιγο καιρο με την πρωην του και ημουν χαλια γιατι με παραμελησε και δεν ξερω τελικα αν ζηλεψα που τον ειχε αλλη η επειδη ειμαι εγωιστρια και σπαστηκα που του πηρε αλλη την προσοχη.πριν 1 μηνα ειπε οτι με βλεπει καπως ερωτικα αλλα επειδη δε θελει να με χασει απο τη ζωη του ζητησε να απομακρυνθουμε,ωστε να ηρεμησει.Ε λοιπον εγω εδω και 1 μηνα ειμαι στεναγχωρημενη χωρις να ξερω το γιατι.Τον σκεφτομαι,ηταν η τελεια παρεα αλλα δεν νιωθω ελξη λογω ομορφιας κυριως.Να σημειωσω οτι απο το καλοκαιρι δεν εχουμε ξαναβρεθει,ολα εγιναν διαδικτυακα...εσεις τι νομιζετε;
0