ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

3 χρόνια πρίν σαν σήμερα δώσαμε το πρώτο μας ''ραντεβού'' , κρυφή συνάντηση . Δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Φυσικά και δεν ήταν η πρώτη φορά που συναντιόμασταν, αλλα ήταν η πρώτη φορά που ήμασταν μόνοι μας μετά απο μερικούς μήνες σχέσης απο απόστασης. Στην εκκκλησία (πλατεία) του χωριού λοιπόν. Έκει μόλις σε είδα πάλι μετα από τόσο καιρο να έρχεσαι η καρδιάμου άρχισε να χτυπά πολύ δυνατά και να μου κόβεται η ανάσα! Τι γλυκό συναίσθημα! Εσένα το πρσόσωπο σου έλαμπε, έλαμπε απο χαρά και φαινόταν! Δεν σταματούσες να με κοιτάς εντονα στα μάτια και να μου χαμογελάς. Μετά πήγαμε βολτα σε όλο το μικρό αυτό χωριό και μου έδωσες την πρώτη αγκαλιά! Με έσφιγγες και έτρεμες κοιτώντας με τόσο τρυφερά, όπως κοιτάει μια μάνα το παιδί της! Το βράδυ της ίδιας μέρας ραντεβού στη θάλασσα. Κοιτούσαμε αγκαλια το φεγγάρι και τα αστέρια( όχι όπως στις πόλεις που δεν φαίνεται τίποτα), μου ψιθύρες στο αυτί σ αγαπώ και με φίλησες πρώτη φορά στο μάγουλο. Ναι ήμασταν 16 χρονών και αυτό ήταν ότι πιο γλυκό, αγνό και αθώο έχω βιώσει στη ζωή μου. Δεν τέλειωσε ετσι όπως σχεδιάζαμε μαζί, και τα όνειρα μας δεν έγιναν πραγματικότητα. Ελπίζω να είσαι καλά τώρα εκεί στην σκοπιά κι ας μην έχω το δικαίωμα να σου μιλώ 2 χρόνια ώρα. Σ αγαπώ το ίδιο ακόμα. Σ ευχαριστώ για όλες τις στιγμές που μου χάρισες. Σου είμαι ευγνώμων.