ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδια εχουν περασει σχεδον δυο χρονια απο τοτε που χωρισα απο την πρωτη μου σχεση.. Γενικά υπηρχαν πολλα προβλήματα και τσακωμοι οσο ημασταν μαζι αλλα αυτο τον άνθρωπο τον ενιωσα σαν οικογένεια μου. Τον σκέφτομαι ακομα σε καθημερινή βαση και δεν ξερω αν συμβαίνει επειδή δεν εχω προχωρησει στη ζωη μου ή επειδή δε τον εχω ξεπερασει. Εκείνος ξέρω οτι εχει εδω και ενα χρονο περιπου σχέση. Πολλες φορες αναρρωτιεμαι αν με σκέφτεται καθόλου.. Και μετα σκέφτομαι πως ειναι με την κοπέλα του, πως γι αυτον είμαι απλα ενα παρελθόν που το χει σβήσει και εχει αναπτύξει συναισθήματα για εναν αλλο άνθρωπο που σιγουρα δε θελει να χασει απ τη ζωη του οπως δεν ηθελε να χασει και μενα. Γενικα εχω μαθει πλεον να το διαχειρίζομαι με το να το απωθω απ το μυαλο μου γιατι καθε φορα που σκέφτομαι τα συναισθηματα που εχω γι αυτον τον άνθρωπο και οτι δε μπορώ πια ουτε να τον δω πλανταζω στο κλαμα. Εύχομαι πραγματικά να ειναι ευτυχισμενος. Για μενα θα ζει παντα μέσα μου.. βαθια μεσα μου εχω μια ελπιδα να ειμαστε και παλι μαζι καποια στιγμη αν και ξέρω οτι δε θα συμβει.. Σ αγαπώ. Κι αφου δε μπορώ πια να στο πω το γραφω εδώ... Σαντ μπατ... :(