ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν αντέχω άλλο ειλικρινά, ας γίνει κάποιο θαύμα να σωθω.. Βαρέθηκα, μπουχτισα..ειμαι τέρας υπομονής και ώρες ώρες σκέφτομαι ότι θα κάνω μια έκρηξη και θα μείνουν όλοι άναυδοι. Ηδη, έχω αρχίσει κ ξεσπάω μερικές φορές, αλλά με μέτρο και μέχρι ένα όριο, και τους φαίνεται παράξενο, δε τους αρέσει καθόλου. Λοιπόον..η οικογένεια μ αποτελείται από 4 άτομα, εκ των οποίων μόνο με τη μαμά τα βρίσκω. Μπορεί να κάνει κ κείνη τα παράπονα της, να πετάει τις μπηχτές της αλλά δε ξέρω είναι ο τρόπος της, είναι ότι έχουμε καλή επικοινωνία και έτσι, δε μ ενοχλεί πάντα. Εκεί που δεν μπορώ καθόλου, δε ταιριάζουμε, δε τα πάμε καλά είναι ο πατέρας μου και πολύ παραπάνω η αδερφή μου. Στη τελευταία καραντίνα κ τώρα που άνοιξαν, ζω ένα μόνιμο άγχος, θα έλεγα. Ίσως έχει γίνει πιο έντονο, γιατί πριν 1-2 χρόνια ζούσα αλλού κ δεν τους είχα συνέχεια πάνω απ το κεφάλι μου. Τώρα θα γράψω για την αδερφή μου, είμαστε διαφορετικές, έχουμε 8 χρόνια διαφορά, εγώ 25. Τσακωνομαστε σχεδόν κάθε μέρα για το οτιδήποτε. Είναι επίμονη στις απόψεις της, νευρική, καχύποπτη, επικριτική, ειρωνική, αθυρόστομη, απαισιόδοξη, πετάει όλο κ για όλους κακίες, κ όλα αυτά στον υπερθετικό τους βαθμό. Εγω είμαι τ αντίθετο απ αυτά, αλλα είμαι λίγο γκρινιάρα κ απόλυτη για την στιγμή εκείνη, καθώς κ τώρα τελευταία την έχω ειρωνευτει 2 φορές, δεν της αρέσει καθόλου, όπως κάνει κ κείνη όλα τα χρόνια που τη ξέρω. Τι να πρωτοπώ; Νομίζω θέλω ώρες.. Ότι με μειώνει συνέχεια; Τις προάλλες ήθελα να φορέσω μια ολόσωμη μαύρη φόρμα, κ άρχισε να μου λέει μα δε σου πάει, είσαι κούφια εκεί στο πλάι κ φαίνεται άσχημο, της λέω μόνο σε σένα δεν αρέσει,ε υπήρχε ένταση ως συνήθως, εν τέλη όμως τη φόρεσα. Μετά μου λέει για τους γλουτούς μου, μα πως είναι έτσι; κάνε λίγες ασκήσεις, κοίτα αυτήν. Εγω κάνω μερικές φορές αλλά δεν το λέω. Δηλαδή τι; πρέπει να διατυμπανιζω ότι κ αν κάνω για να λένε α δεν κάθεται; Ή το άλλο; έχω λίγη ακμή, κ όλο μ την λέει και ποιος θα σε κοιτάξει ο άλλος έτσι όπως είσαι, σ αρέσει εσένα; Δε κοιτάει τα δικά της κ λέει για μένα. Δεν έχει πορσελανινο πρόσωπο, έχει κ κείνη λίγα σημάδια από ακμή, αλλά έχει σπλυθουρακια. Σε έναν καβγά μια φορά, μου είχε πει ότι με ζηλεύει κ νιώθει άσχημα όταν βγαίνουμε μαζί κ ότι όπως κ να σαι στο πρόσωπο, όλοι κοιτάνε το σώμα. Είμαι αδύνατη, καλή για το ύψος μου, ενώ εκείνη είναι υπέρβαρη, φτάνει σε σημείο που θα χει θέμα μ την υγεία της. Κάθε φορά λέω δεν θα ασχοληθώ, ας κάνει ότι θέλει. Απ την άλλη, όμως, της λέω να ξεκινήσει περπάτημα, διατροφή, όπως παλιά, έχει κ ωραία χαρακτηριστικά κ αυτή νευριάζει κ μ λέει για τα δικά μου που στη τελική εγώ δεν έχω κ κάτι σοβαρό. Ήδη τώρα βάζω κάτι προϊόντα για τα σπυράκια κ έχω δει διαφορά, εκείνη γιατί δε μπορεί να ασχοληθεί με τα μούτρα της κ να αφήσει τους άλλους; Οκ, υπάρχουν κ φορές που λέει πολύ θετικά, τι κουκλαρα είσαι, σωματαρα κ τέτοια αλλά τι να το κάνω;Τ άλλο που μ ενοχλεί είναι που λέει πάρα πολλές κακίες για όλους κ της έχουμε πει μπορείς να σταματήσεις επιτέλους να ασχολείσαι, ας κάνουν ότι θέλουν. Έχει κόλλημα κυριως με συγκεκριμένα άτομα. Να αυτή βρήκε δουλειά με μέσο, η άλλη κάθισε στο αφεντικό γι αυτό, αυτη το παίζει χαζή, να πως τον τύλιξε. Της έχουμε πει κ μεις κάνε τα ίδια, εκτός απ το 2ο,εγω δεν είμαι τέτοια να λέει. Όχι πως είναι τεμπέλα κ ούτε καν ψάχνει, να πεις ότι προσπαθεί. Ή αυτό που μου λέει συνέχεια να γίνω κ γω σαν το "οι π..και οι χαζές έχουν τις τύχες τις καλές" κ της λέω δεν είναι του στυλ μου καν το εσύ κ λέει ούτε κ μένα είναι αλλά εσύ είσαι λίγο ναζιάρα, αδυνάτουλα κτλπ. Δεν μπορώ να πω κ γω παλιά σχολίαζα άτομα ή κ ακόμα αλλά όχι με τέτοια κακία. Δε λέω, ας μου πει τα αρνητικά μου, αλλά ας διορθώσει τον τρόπο της, όχι έτσι, καταλήγοντας τις περισσότερες φορές σε τσακωμό κ μετά να κλαίω απ τα νεύρα και τη πίεση που τρώω. Με τον τρόπο της, εκείνη τη στιγμή της φέρνω πολλές φορές αντιρρήσεις κ γι αυτό νευριάζει επίσης, αλλά μετα τ σκέφτομαι κ βλέπω αν τ κάνω αυτό που προτείνει, γιατί σ αρκετά θέματα έχει βγει σωστή. Μια φορά μου είχε πει μια φίλη μου ότι για το γεγονός ότι έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση φταίει η συμπεριφορά της αδερφής μου απέναντι μου. Κ εννοείται πως έχει δίκιο. Είναι πάρα πολλά παιδιά αυτά που μου έχει πει όλα αυτά τ χρόνια, απ όταν ήμουν ακόμη στ γυμνάσιο. Γενικά δεν μπορούμε να την καλμαρουμε λίγο. Οκ, υπάρχουν περίοδοι που είναι καλά, όπως τότε που είχε χάσει κιλά, αλλά είναι σπάνιες. Έχει άγρια ξεσπάσματα, έχει σηκώσει κ χέρι, πολλές φορές έχει τύχει να μ πετάξει πράγματα. Μια φορά, ακόμη τ θυμάμαι, ή δημοτικό ή γυμνάσιο ήμουν κ μου πέταξε ένα πλαστικό φρούτο, στο τσακ πήγε να μου βγάλει το μάτι. Πλέον σηκώνω κ γω το χέρι άμα χρειαστεί, καμιά νυχιά δλδ ή καμιά κλωτσιά άμα. Και γι αυτό το λόγο δεν μπορώ να εκφραστώ όπως θα ήθελα, γιατί άνετα θα μπορούσε να με σκοτώσει κ με έχει απειλήσει κιόλας κ όχι μόνο εμένα αλλά κ τους γονείς. Θα ήθελα όμως, μια φορά να της πω όλα όσα θέλω και να μη τη ξαναδώ. Να της αστραψω ένα χαστούκι, να μου φύγει, όλη αυτή η ένταση, η πίεση, το άγχος που έχω μέσα μου. Θα ήθελα να μην ήταν αδερφή μου κ έχουν υπάρξει πολλές φορές που της εύχομαι τα χειρότερα. Τη δικαιολογώ μέχρι ένα σημείο, καθώς πέρασε από μια δύσκολη σχέση 5 χρόνων, αλλά κ από πριν ήταν έτσι αλλά όχι σ αυτό τ βαθμό. Σκέφτομαι πού έχω φταιξει, δεν έχω πειράξει κανέναν κ να περνάω τέτοιο μαρτύριο σχεδόν κάθε μέρα; Προσπαθώ όταν μου λέει αυτά που μου λέει, να μη δίνω σημασία, να σκέφτομαι κάτι άλλο εκείνη την ώρα, γιατί άλλωστε την έχω μάθει αλλά είναι πολύ δύσκολο να μου πέσει η ψυχολογία στα πατώματα μετά. Αν είχα λεφτά, άνετα θα πήγαινα σε έναν ψυχολόγο, της το έχουμε προτεινει μήπως να πήγαινε εκείνη κ λέει ούτε καν που θα τρέχω σε ψυχίατρο.