ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...γενικά είναι περίπλοκη. Όταν ήμασταν μικρά και εγώ και τα αδέρφια μου ήταν παγερά αδιάφορος. Το πρωί δούλευε, το μεσημέρι που γυρνούσε εμείς του μιλούσαμε και αυτός έβλεπε τηλεόραση ή διάβαζε εφημερίδα και μας αγνοούσε. Το απόγευμα έβγαινε για καφέ και γυρνούσε 10-11 οπότε εμείς είχαμε ήδη κοιμηθεί. Αγνοούσε βασικά πράγματα για εμάς όπως ότι μαθαίναμε 2η ξένη γλώσσα και υπολογιστές, δεν ήξερε τους φίλους μας κλπ.. όταν φύγαμε για σπουδές άλλαξε λίγο η στάση του,έλεγε ότι είναι περήφανος και τέτοια. Πέρα από αυτή την αδιαφορία που είχε δεν ήταν και ιδιαίτερα υποστηρικτικός..εγω γενικά αγχωνόμουν με εξετάσεις κ το έλεγα στη μανα μου και αυτός έλεγε δεν θα ασχολούμαστε συνεχεια μαζί σ..μικρή είχα παραπάνω κιλά και το σχολίαζε συνεχώς σαν να ντρέπεται, όταν έκανα προσπάθεια να τα χασω και ενθουσιαζόμουν μου ελεγε ναι αλλα θες κ άλλο, προχτές που άκουσα ότι γέννησε η ξαδερφη μου είπα αχ τέλεια και μ απαντησε να τα βλέπεις εσυ αυτα αλλα θα μου πεις εισαι εσυ για παντρεια κ τετοια. (αυτο το ειπε γιατι έχω ένα κόλλημα με δουλειά και σπουδές κ γενικά αυτά ειναι η προτεραιότητα μου)..τελος παντων, το ότι μου έτυχε ένας πατέρας αδιαφορος μπορώ να το δεχτώ..αυτό που δεν αντέχω είναι τη μάνα μου που συνέχεια τα ρίχνει σε μένα κ με γεμίζει τύψεις αν τσακωθώ μαζί του και μ λεει συνεχώς ότι ο πατερας μου με αγαπάει..λυπάμαι που το λέω αλλά εγώ δεν νιώθω τίποτα για αυτόν και δεν μπορώ να τον αγαπήσω με το ζορι απλά και μόνο επειδή είναι ο πατέρας μ..