26.3.2013 | 23:38
Η σονάτα τού Βεντέιγ
Γεια. Τί κάνετε; Στο μέρος "Ένας έρωτας τού Σουάν" από το "Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο" τού Προυστ, ο αφηγητής περιγράφει μια μικρή μουσική φράση σε μια σονάτα τού Βεντέιγ. Μάς λέει, ότι μοιάζει σαν ζωντανή κι ότι κουβαλάει διάφορες αποχρώσεις, που μάς εμφανίζονται άλλοτε κι αλλοτινές, ανάλογα με την εποχή τής ζωής μας. Εγώ κάποτε -καιρό πριν- άκουσα το Kaksi Ruusua σε εκτέλεση τού Olavi Virta. Δεν το συγκράτησα. Σήμερα το ξανάκουσα σε βινύλιο και βρήκα μέσα του τη μουσική φράση, που θα συγκρατήσω για πάντα στο νου μου. Την είχα άραγε συγκρατήσει την πρώτη φορά; Ο Προυστ θα έλεγε σίγουρα "Ναι". Πώς αλλιώς θα μού έκανε τόσο βαθιά εντύπωση και πώς θα αναδιδόταν ως εάν ήταν έμφυτη; Σκέφτηκα λοιπόν να την μοιραστώ μαζί σας και να σάς ευχηθώ και "Καλή Άνοιξη" με την ευκαιρία (δεν έχει λιώσει το χιόνι ακόμα εδώ). Kaksi Ruusua λοιπόν ("Δύο τριαντάφυλλα"),τραγουδισμένο από τον αθάνατο Olavi Virta με την αυθεντική βερσιόν γραμμένη από τον Louis Louiguy. Η φράση βρίσκεται στο 1:12 έως 1:35 -το πιάνο εννοείται... -Ο φίλος σας εκ Βορρά.