ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έπειτα από μια ημέρα φουλ άγχους, τι θα κάνω με τη ζωή μου, να προλάβω τη μια και την άλλη υποχρέωση, ν' ανταπεξέλθω στο ένα και στο άλλο, με σκέφτεται άραγε ακόμη ο τάδε, μήπως ταίριαζα με τον άλλο, ποιoυς απέρριψα και ποιοι με απορρίψανε, τι θα φάμε (το τι θα πιούμε δεν ήταν ποτέ πρόβλημα), τι κάνουν οι δικοί μου, πως να ελλατώσω τα έξοδά μου, πως να τους βοηθήσω, τα προβλήματα των φίλων μου, τι γνώμη να έχουν για μένα άραγε, πως να κάνω και πάλι χαρούμενο τον τάδε που είναι στεναχωρημένος άραγε και την τάδε που έχει κι αυτή τα δικά της, που πήγαν τα όνειρα που παντελώς έχω ξεχάσει (που το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι τα έχω αφήσει στη μπάντα κι όχι να μπαίνω στην διαδικασία της ονειροπώλησης ή της βαθιάς φιλοσοφίας περί κόσμου και περι ανέμων και υδάτων, άρα απλώς και μόνο συν ένα πρόβλημα), επιτέλους βγήκα στο μπαλκόνι μου κι έβαλα μια τελεία. Σε όλα. Έσβησα τα φώτα. Έπειτα, άναψα ένα ρεσό και το φως του άρχισε να τρεμοπαίζει, λες και με έβαζε σε διαδικασία για meditation. Άναψα κι ένα τσιγάρο. Ναι, αυτό που όλοι λεν πως βλάπτει τον οργανισμό. Έμεινα λίγα λεπτά ακίνητη, να χαζεύω το φωτάκι από ένα αεροπλάνο που πέρναγε στον ουρανό. Ναι, δεν είμαι μόνη μου. Κάτι πετάει εκεί πάνω, κάπου πάει, έχω μια θέση στη γη κι εγώ και κάθομαι και το βλέπω, να χάνεται αργά στον ορίζοντα. Και ξαφνικά, ένιωσα πλήρης. Πως για μια στιγμή δε χρειάζομαι τίποτα άλλο, δε μ' απασχολεί τίποτα. Ούτε αν αγάπησα ή αγαπήθηκα, ούτε ποια είμαι και που πάω, ούτε ο κόσμος ούτε εγώ. Χάθηκα μες τον καπνό και μια στιγμή σκέφτηκα σα σε διαφήμιση "το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία". Ναι, έχεις δίκιο, βλάπτει. Αλλά όχι περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα που με έβλαπταν κατα τη διάρκεια της υπόλοιπης μέρας που μου φάνηκε αιώνας. "Όλα είναι σχετικά είναι τελικά", μου ψιθύρισε ο οργανισμός μου που επιτέλους ευχαριστιόταν τη στιγμή και όλη μέρα τον είχα καταντήσει καρδιακό με τα χαζά ή πιο σοβαρά άγχη μου. "Και μια μπυρίτσα καλή θα ήταν" μου ξαναψιθύρισε. "Το παράχεσες" του απάντησα εγώ από μέσα μου και μετά λέω βρε δε γαμιέται! Αύριο πάλι θα ξαναβγώ στο μπαλκονάκι. Μαζί με τη μπυρίτσα :)